متون و دلنوشته‌ها پآ‍رت‍ي‍ ک‍ل‍م‍آ‍ت ق‍❤ب‍ من‍ !

[آقای گودرزی]

نظری کن ای توانگر که به دیدنت فقیرم

 

[آقای گودرزی]

تو هنوزم باعث لبخند منی حتی اگه خودت دلیل ناراحتیم باشی
‌

 

[آقای گودرزی]

چو آشنای تو شد دل، زِ من برید؛ آری
تو را کسی که به دست آورد، مرا چه کند؟!

 

[آقای گودرزی]

اِی رَفته زِ دِل راست بگو بَهر چه اِمشب
با خاطره ها آمده ای باز به سویَم؟

 

[آقای گودرزی]

اين زخم خورده را به ترحم نياز نيست
خير شما رسيده به ما، مرحمت زياد!

 

[آقای گودرزی]

در مذهبِ تو رحم مروت نیست انگار؟!
وللّه که من گَر تو نباشی نتوانم...

 

[آقای گودرزی]

سالها پرسیدم از خود کیستم ؟
آتشم، شورم، شرابم، چیستم ؟
دیدمش امروز و دانستم کنون
او به‌ جز من، من به‌ جز او نیستم.

 

[آقای گودرزی]

دانی از زندگی چه می‌خواهم؟
من تو باشم، تو، پای تا سر تو
زندگی گر هزار باره بود
بار دیگر تو، بار دیگر تو

 

[آقای گودرزی]

‏آدم یا نیاد!
یا وقتی اومد دیگه نباید بره
دیگه نباید بره
دیگه نباید بره ...
‌

 

[آقای گودرزی]

از دست اين ادم ها
مي گويند
بلد نيستم
اسم و فاميل بازي كنم
اتفاقا خوب هم بلدم
اما فقط يك اسم
يادم مي آيد
فقط يك فاميل
خودمانيم محو تو بودن
عجب روزگاري دارد