مشاعره مشاعره با اشعار عليرضا آذر

[paaa]

این پچ پچ ها چیست،رهایم بکنید
مردم خبری نیست،رهایم بکنید
من را بگذارید که پامال شود
بازیچه ی اطفالِ کهنسال شود
من را بگذارید به پایان برسد
شاید لَت و پارَم به خیابان برسد

در خانه ی من پنجره ها می میرند
بر زیر و بم باغ، قلم می گیرند
این پنجره تصویر خیالی دارد
در خانه ی من مرگ توالی دارد

در خانه ی من سقف فرو ریختنی ست
آغاز نکن،این اَلَک آویختنی ست...

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

در خانه ی من پنجره ها می میرند
بر زیر و بم باغ، قلم می گیرند
این پنجره تصویر خیالی دارد
در خانه ی من مرگ توالی دارد

در خانه ی من سقف فرو ریختنی ست
آغاز نکن،این اَلَک آویختنی ست...

افتضاحم،
تَنِشَم،
مثل دو شب مانده به عید
مثل دستان پدر در افق فقر و سکوت
مثل تُنگٍ عطشِ ماهی و اعصابِ سگی
مثل خمیازهء مادر وسطِ سیب و سقوط
نفس از دورترین مَنفذِ دنیا که رسید
مرگ از آغاز خودت هم به تو نزدیک تر است
تویِ دالانِ رسیدن به چه میپیچی باز
راه برگشتنت از رفت که باریک تر است

 

[jαɴα]

افتضاحم،
تَنِشَم،
مثل دو شب مانده به عید
مثل دستان پدر در افق فقر و سکوت
مثل تُنگٍ عطشِ ماهی و اعصابِ سگی
مثل خمیازهء مادر وسطِ سیب و سقوط
نفس از دورترین مَنفذِ دنیا که رسید
مرگ از آغاز خودت هم به تو نزدیک تر است
تویِ دالانِ رسیدن به چه میپیچی باز
راه برگشتنت از رفت که باریک تر است

تا اخم کنی دست به خنجر بزند

پلکی بزنی به سیم آخر بزند

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

تا اخم کنی دست به خنجر بزند

پلکی بزنی به سیم آخر بزند

در پیچ و تابم دست اندازی نباید کرد
من شاعرم با شاعران بازی نباید کرد
من شاعرم از کاه واژه کوه میسازم
شیطان بغرد ضجه ی نستوه میسازم!

 

[jαɴα]

در پیچ و تابم دست اندازی نباید کرد
من شاعرم با شاعران بازی نباید کرد
من شاعرم از کاه واژه کوه میسازم
شیطان بغرد ضجه ی نستوه میسازم!

مجنونم و خون در دهنم می رقصد

دستان جنون در دهنم می رقصد



مجنون تو هستم که فقط گوش کنی

بگذاری ام و باز فراموش کنی

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

مجنونم و خون در دهنم می رقصد

دستان جنون در دهنم می رقصد



مجنون تو هستم که فقط گوش کنی

بگذاری ام و باز فراموش کنی

یا که خاکی به سر آینه ی بکر کنید
یا از اینجا به غبار سخنم فکر کنید

 

[jαɴα]

یا که خاکی به سر آینه ی بکر کنید
یا از اینجا به غبار سخنم فکر کنید

در خانه ی من پنجره ها می میرند.

بر زیر و بم باغ، قلم می گیرند

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

در خانه ی من پنجره ها می میرند.

بر زیر و بم باغ، قلم می گیرند

در خانه من عشق خدایی میکرد
بانوی هنر، هنر نمایی میکرد

 

[jαɴα]

در خانه من عشق خدایی میکرد
بانوی هنر، هنر نمایی میکرد

دیوانه تر از من چه کسی هست،کجاست

یک عاشق ِ این گونه از این دست کجاست

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

دیوانه تر از من چه کسی هست،کجاست

یک عاشق ِ این گونه از این دست کجاست

تا مرا می نگرد قافیه را میبازم
بازی منتهی الاخره را میبازم