نمایشنامه خوش است آنچه پایانش خوش|ویلیام شکسپیر

[ASaLi_Nh8ay]

خوش است آنچه هست پایانش خوش؛ یا هرچه عاقبتش خیر است، خوب است یا هرچه پایانش نکو باشد نکوست نمایشنامه‌ای کمدی اثر ویلیام شکسپیر است که در حدود سال‌های ۱۶۰۴-۱۶۰۰ نوشته شده‌است.

​

 

[ASaLi_Nh8ay]

ماخذ نمایشنامه

منبع داستان جلیتای اهل ناربون از دکامرون اثر بوکاچیو و همچنین قصر لذت اثر ویلیام پینتر (۱۵۶۶) است.



محل وقوع حوادث نمایشنامه

پاریس، قصری واقع در روسیون (فرانسه).

 

[ASaLi_Nh8ay]

شخصیت‌های نمایش

این نمایش در ۵ پرده تدوین شده و دارای ۱۶ شخصیت و تعدادی سیاهی لشکر است. شخصیت‌های اصلی عبارت اند از:

برترام: کنت روسیون، جوانی اندک خام ولی با جذبه فراوان و آینده...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ASaLi_Nh8ay]

خلاصه‌ای از نمایشنامه


برترام کنت جوان روسیون فرانسه به همراه پاروله خدمتکار بدجنس خود قصر زادگاه خویش را ترک می‌کند تا به پاریس برود و در دربار شاه در مقام شوالیه خدمت کند. مادرش و پرستار او هلنای تا اندازه‌ای زیبا ولی باتجربه که دختر ژرار دوناترون یکی از پزشکان خوب ناحیه روسیون است، در قصر باقی‌مانده‌اند. هلنا درطی چند سال اقامتش در قصر کنت روسیون سخت دلداده برترام گشته است؛ اما ازآنجاکه فرق بین مقام بزرگ کنت و مقام حقیر خود را می‌داند، امیدی برای این عشق بی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.