عاشقانه‌ها عاشقانه‌های میکائل شریفی

[ASaLi_Nh8ay]

عشق یعنی ماه من نزدم بمان
همصدا با ساز ِدل قدری بخوان
حرف ِ رفتن را مزن با هر دلیل
گر نباشی بی تو می میرم بدان​

 

[ASaLi_Nh8ay]

زمین برفی و فصل زمستان
هوای ابری و درگیر باران

نمای مردۀ بی روح و بی جان
درختان، شاخه های لخت و عریان

شبیه دسته ای روح پریشان -
سفید ِ قله های ِ کوهساران​

 

[ASaLi_Nh8ay]

شاید این رفتن برایت آرزو بوده ولی
از نبودت من شدم سنگین غمبارت گلم

گرچه بد کردی به ما و آنهمه عشق و امید
افتخاری بود بودم ، جزء ِدلدارت گلم​

 

[ASaLi_Nh8ay]

م**س.ت شدم هست شدم دست تو
بودن ِ من را به خودم باور شد

می وزی و می زند از بودنت
بال و پر بی کسی ام پرپر شد

به به از این بودن ِ پرمحتوا
حال دل از خوبترم بهتر شد​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ASaLi_Nh8ay]

می بینی، اینهمه،
خستگی ِمن، از عشق و
تو، از عشق ِمن؟
بیا، تا دیگر،
نه من ، سراغ ِتو و
نه تو، سراغ ِمن ِخسته ِبیا!
بیا تا، تمام ِعشق را،
در سردی ِزمستان ِیک کوچۀ بن بست
رهاسازیم و رهاشویم از
اینهمه، غم و
تنهایی و
غم ِتنهایی و بی همی.
بیا تا کی این، من و تو و عشق و
این لبریزی ِمن و تو
از عشق ِتو و من؟
حیف ، حیف نیستی و نمی بینی
نیمه شب است و نخوابیدن هیچ !
چه هزیانی، سراغ ِخستگی ِمن و عشق ِتو آمده و
چه نخواستن، شعری می شود از بیا و
با هم و
من و تو.​