متفرقه تاپیکـ جامع کپشن‌های عاشقانه کوتاه

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

مثل آن گل که به گلخانه بپیوست بیا
دلم از دیدن روی تو چه تنگست بیا !

مثل یک ماه که در شب به دل آب افتاد
دل من منتظر آمدنت هست بیا

گر چه این کوچه ما هم گذرش تعطیل است
باز هم گاه به این کوچه ی بن بست بیا

خسته ام کاش بدانی که چه حالی دارم
خانه ام بی نفست مرده و سرد است بیا

مانده ام بر سر قولم ، اگر امکانش هست
جان من دیر نکن ، میروم از دست ، بیا

 

[ASaLi_Nh8ay]

این ابرها را
من در قاب پنجره نگذاشته...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

یک روز می‌آیی که من دیگر دچارت نیستم
از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم

یک روز می‌آیی که من نه عقل دارم نه جنون
نه شک به چیزی نه یقین ، م**س.ت و خمارت نیستم

شب‌زنده داری می کنی تا صبح زاری می کنی
تو بیقراری می کنی ، من بیقرارت نیستم

پاییز تو سر میرسد قدری زمستانی و بعد
گل میدهی ، نو می شوی ، من در بهارت نیستم

زنگارها را شسته‌ام دور از کدورت‌های دور
آیینه‌ای پیش توام ، اما کنارت نیستم

دور دلم دیوار نیست ، انکار من دشوار نیست
اصلا منی در کار نیست ، امن ام حصارت نیستم

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

میشود ترمه بپوشی و دلم را ببری
کل احساس مرا یکسره یغما ببری

میشود خنده کنی عشق کنم گل بانو
با تبسم تو مرا حالت اغما ببری....

میشود لیلی من باشی و مجنون بشوم
ثانیه ثانیه من را تو به رؤيا ببری....

صورتت ماه منو گیسوی تو لیل من است....
دارد امکان که مرا زود به یلدا ببری....

مژه ات ساحل و آن آبی چشمت دریا ....
میشود قایق من را تو به دریا ببری؟؟؟؟!!!

جاده ی خط لبت ختم به شهر عشق است
میشود بوسه ی من را تو به آنجا ببری؟!

میشود وقت صدا کردن اسمم بانو!
آخرش بیست و شش حرف الفبا ببري؟!

کردی دیوانه ام و رو به جنون آوردم ....
باید امروز مرا وادی صحرا ببری.!!!!

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

نی بزن خواهش ولی امشب کمی غمگین نواز
خوش نباشد حال من امشب کمی با من بساز

نی بزن شاید کمی از درد من را کم کنی
همنوا با من بسوزی امشبی درکم کنی

میکشد شعله زبانه از درونم بی صدا ست
سوختم خاکسترم خاکستر من پر بلاست

هیچ همراهی به جز یادت نباشد هم سفر
لطف کن امشب بیا این خاطـــراتت را ببــر

می دهد آهنگ غم آزار این گــوش مــــــرا
رفتنت گشته سآآآوالی و چـــرا پشت چـــرا

نیستم اهل گله سنـگ صبــــور غصـه ام
مانده ام از بهــر تـو دیگـر چه گویم قصه ام

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

من تک درخت بیدی... در انتظار باران

تو ابر پا به ماهی....... از نسل نو بهاران

افتاده در کویرم... تن خسته از جدایی
چشم انتظار راه ام.... تا تو ز ره بیایی

ای بادها بتازید.. طوفان ز ره بیارید
من تشنه در بیابان.. بر پیکرم ببارید

در شام تیره و تار....ماه نو، عشوه میکرد
در قلب تنگم ای وای...،ناز وکرشمه میکرد

روی تو در رخ ماه.... دستم زیار
کوتاه
پرسیدم ازخیالت.... ،کو آن نشان کو راه

ای بادها بتازید طوفان زره بیارید
من تشنه در کویرم بر پیکرم ببارید

ای روح خسته ی من.... باید نشان بگیری
در فصل خوب باران ....زان او تو جان بگیری

شرح نیاز هرگز با کس نگویم ای باد
این بیستون عشق است... طاقت بیار فرهاد

ای بادها بتازید... طوفان زِ رَه بیاریید
من تشنه در کویرم... بر پیکرم ببارید

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

من‌ برایت همه شب گریه و بیداد کنم
تـو ولـی بـا دگـری قهقـهه و نـاز کـنی

این چه رسمیست که عاشق همه در خون باشد ؟
می توانی که گره باز _ از این راز کنی؟

گر عقابی و ولی گشته سِپِهرَت قفسی
نتوانی که در این جـامعه پـرواز کـنی

بخدا پیرهن پاره ی یوسف گُهَر است
زِ زلیخـا بگریزی _ همـه در بـاز کنی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

نفسم دست تو بوده به کجایش بردی؟
این دلم دست تو بوده به کجایش بردی؟

آخر این رسم وفا داری و ایام نبود
باور زندگیم را به کجایش بردی؟

پشت در پشت تو بودم سر هر پیچ و خطر
گرمی سینه من را به کجایش بردی؟

مرگ هر لحظه همین جاست،پشت این پنجرها
زندگی دست تو بوده به کجایش بردی؟

چقدر سخت شده شعر نوشتن بی تو
واژه ها دست تو بوده به کجایش بردی؟

بعد از اینم من و دلتنگی و بی حوصلگی
نفسم دست تو بوده به کجایش بردی؟

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

عرضم حضورت نازنین حالم خراب است
این چشمهای غمزده هر شب پرآب است

تو شانه باشی یانباشی من همینم
شب گریه هایم جزئی ازاین رختخواب است

گفتی که مثل سایه هستی در کنارم
پس کو؟کجایی؟گریه هایم بی حساب است

این بار جای نامه شعری می فرستم
هرچند میدانم همیشه بی جواب است

بر گردنم جای دو دستت مانده خالی
این گردن آویزی که میبینی طناب است.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

بدست دلبری این دل چنان مسخّرشد
زِ دلـبـران، همـه را، دلـبـری مفخّر شد !!!

نمود، فتح فتوحی و دیدگان را گرد
زشاهدان هله برخاست،گوکه محشرشد

چه‌ چابکانه جهیداوچه خوش کمندافکند
که دل، اسیرو گرفتار دام دلبر شد

زگیرو دار سرِ زلف او رهائی کووو؟
که هرچه رنج کشیدعشقِ دل،فزونترشد

به تارِسازِ دل، او، زخمه ای به مژگان زد
فغان، بلند تو گوئی زسیم آخر شد

ندیده بود، چنین عشق،دیده ی گردون
زهرچه عاشقی روزگار دون، سرشد

زچیست پیش همه داردارج وقرب این عشق
چرا که همچو گلی نا شکفته پرپر شد