سخن بزرگان ویکتور هوگو

[ASaLi_Nh8ay]

انسان در این عالم چون شبح سرگردانی است که هنگام عبور از این راه، حتی سایه‌ای از خود به یادگار نمی‌گذارد.

*

باید درهای علم به روی همه باز باشد، هرجا مزرعه هست، هرجا آدم هست، آنجا کتاب هم باید باشد.

*

بدتر از مرگ چیست؟ آنچه بعد از آمدنش مرگ را می‌طلبی.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

بهترین دوستان من کسانی هستند که پیشانی و ابروهای آنها باز است.

*

خدمت به‌وطن نیمی از وظیفه است و خدمت به‌انسانیت، نیم دیگر آن.

*

به کسی عشق بورز که لایق عشق تو باشد نه تشنه عشق … چون تشنه عشق روزی سیراب می شود.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

مانند پرنده باش که روی شاخه سست و ضعیف لحظه ای می نشینید و آواز میخواند و احساس میکند که شاخه می لرزد ،اما به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد.

*

بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو.

*

زندگی شما از زمانی آغاز میشود که افسار سرنوشت خویش را در دست گیرید.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

چقدر باشکوه است که دوستت بدارند و به مراتب باشکوه تر است که دوست بداری!

*

بدون دادگری هیچگونه پیش داوری درست نیست.

*

در نوشتن از آنچه دیگران نوشته اند ، نباید یاری خواست ،بلکه از جان و دل خویشتن است که باید یاری جست.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

اگر انسان بتواند رنج را نیز به مانند شهری ترک گوید،می تواند خوشبختی را از سر گیرد.

*

ازدواج چیز شگفت آوری است،گاه شیران را روباه و گاه روبهان را شیر میکند.

*

جان آدمی چه اندوهگین است ،هنگامی که اندوهش از عشق است.

*

عشق ، زیبا و زشت نمیشناسد.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

هر زن پاکدامنی ،زیبا و دلپسند است.

زندگانی گل است و عشق ، عسل آن.

*

هر کس ارزش خود را خود تعیین میکند.

*

اگر چشم و هم چشمی در زندگی بشر نبود ، نه نوآوری میشد نه کشفی.

*

از لابه لای شدیدترین تاریکی ها ، نور راستی برافروخته می شود.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

آنچه میگویی بکن و آنچه میکنی بگو!

*

لغزش انسان تدریجی است . بدیها در وجود ما ،پای حاضر و آماده و نامرئی دارند .

حتی کسانی که از ما با ظاهر پاک و آراسته ، چنین ویژگیهایی دارند.

*

اگر نمیخواهی تو را بیازمایند ، کار خود را درست انجام بده .

*

بزرگترین آزمون گیرنده ، خداست و کوچکترین آزمون دهنده ، بنده ی خدا.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

روزی جهانیان ،همه دست برادری به یکدیگر خواهند داد

و آن روزی است که بدبختی و تیره روزی در گستره جهان یافت نخواهد شد.

*

هرچه خدایی نیست ، فرو ریختنی است.

*

یک پرنده کوچک که زیر برگها آواز میخواند برای اثبات خدا کافی است.

*

عذاب وجدان ، بدتر از مرگ در بیابان سوزان است.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

هر چه از کوه بالاتر می رویم ، چشم انداز گسترده تری می بینیم.

*

لطف زن مانند ماسه خطرناک است.

*

چقدر عاقلند آنهایی که در عشق احمق اند.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

در نوشتن از آنچه دیگران نوشته اند ، نباید یاری خواست ،بلکه از جان و دل خویشتن است که باید یاری جست.
***

به کسی عشق بورز که لایق عشق تو باشد نه تشنه عشق … چون تشنه عشق روزی سیراب می شود.

***

مانند پرنده باش که روی شاخه سست و ضعیف لحظه ای می نشینید و آواز میخواند و احساس میکند که شاخه می لرزد ،اما به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد.​