سخن بزرگان پاتریک مودیانو

[ASaLi_Nh8ay]

به خاطر این دلیل ساده که همه بهارها شبیه هم اند.

***

چنین ارزشمند و چنین دور از دست: هنر ساکت ماندن.

***

برخی از انسان ها بارها در زندگی مان حضور پیدا می کنند درحالی که حتی متوجه شان نمی شویم.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

عبارت هایی که وقتی از کنار دو نفر که در خیابان در حال حرف زدن هستند.
رد شوید و بشنویدشان. شگفت زده تان می کند و شما هیچ گاه نخواهید فهمید که قضیه چیست.

***

من ترجیح می دم یهویی ببرم. خداحافظی ها رو دوست ندارم.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

بااین حال من خواب ندیده ام. هر چند وقت یک بار در خیابان. انگار صدای کس دیگری را بشنوم.
خودم را در حال گفتن این جمله می یابم. صدایی بی رمق. نام هایی به ذهنم می آیند. بعضی چهره ها. بعضی جزئیات.
دیگر کسی نیست که با او در موردش حرف بزنم. هنوز باید دو یا سه شاهد زنده ای باشند.
اما بدون شک آن ها هم همه چیز را فراموش کرده اند.
آخرش از خودم می پرسم که آیا واقعا شاهدانی وجود داشته اند ؟​

 

[ASaLi_Nh8ay]

تکامل همیشه سخته. سخت و بی روح . تکامل شاد سراغ ندارم.

***
آدم دو سه مرتبه سر راه یک نفر قرار می گیرد و اگر با او سر صحبت را باز نکند باید برود و افسوس بخورد​

 

[ASaLi_Nh8ay]

برخورد اول بین دو نفر مثل زخمی سطحی است که هر دو احساسش می کنند و چرت تنهایی شان را پاره می کند.

***

باید کسی را برای خودت پیدا کنی. می دانی از عشق بهتر وجود ندارد.

***
همه چیز بین آدم های دنیا اتفاق افتادنی است.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

انگار تقدیر یا تصادف. سماجت می کند و می خواهد ملاقاتی ترتیب دهد
و زندگی تان را سمت مسیر تازه ای هدایت کند. ولی معمولا شما به این ندا جواب نمی دهید
و از کنار آن چهره می گذرید. او برای همیشه ناشناس می ماند و شما هم احساس آرامش می کنید و هم سرزنش.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

جایی خوانده بودم. ملاقات هایی که تقدیر جلوی راه آدم می گذارد بسیار محدودند . عشق خودش خواهد آمد.
بی هیاهو نمی توان از آن فرار کرد . آرام و آهسته می آید و در گوشه ای از قلبت می نشیند.
زمانی متوجه آمدنش خواهی شد که بدون آن نفس کشیدن دشوار می شود​

 

[ASaLi_Nh8ay]

باز هم درباره فارسی مرغزاران با من سخن گفت. گفت که این زبان شبیه فنلاندی است.
شنیدنش گوشنواز است. مانند نسیمی است که در علف ها بوزد و زمزمه آب را نیز در آن می توان یافت.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

باز هم درباره فارسی مرغزاران با من سخن گفت. گفت که این زبان شبیه فنلاندی است.

شنیدنش گوشنواز است. مانند نسیمی است که در علف ها بوزد و زمزمه آب را نیز در آن می توان یافت.​

 

[ASaLi_Nh8ay]

جایی خوانده بودم. ملاقات هایی که تقدیر جلوی راه آدم می گذارد بسیار محدودند . عشق خودش خواهد آمد.

بی هیاهو نمی توان از آن فرار کرد . آرام و آهسته می آید و در گوشه ای از قلبت می نشیند.

زمانی متوجه آمدنش خواهی شد که بدون آن نفس کشیدن دشوار می شود​