عاشقانه‌ها عاشقانه‌های نسترن خزایی

[ASaLi_Nh8ay]

جراحی بزرگ قرنست
یاپیوند میگیرد و می ماند
یا می شکند ومی میرد
دعاکنیم پیوندها نشکنند
زیر بار سنگین نداشتن ها !​

 

[ASaLi_Nh8ay]

کودکِ من،کودکی نکرد...
نان میآوردُ کودکی میفروخت
نه بهانه ی اسبِ چوبی و نه خوابی خرس صورتی...
آه،کودکِ من
تنها کودکِ من...!
دستها پیرتر از زمان
زمان گمشد در دستانِ پُر التهابِ کودکم
نه گرما نه سرما
تنها کارُکارُ....
آه...
پشتِ تمامِ این شبها
کودکانِ من خفته اند
که باز هم زودتر از سپیده سر میزنند...
ن.مهتاب
تقدیم به کودکانِ کار...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

حتی کسی که
در این سقوط مدام
نفس می کشد
نمی داند
فاجعه ای که روی آن
گِل دَلَمه بسته است
چه عمق منقرض کننده ای دارد
خیره به
همیشه ی گِل آلود این خانه
با باورهای لای روبی نشده
در مسیر باز اتفاق بعد
برای سکوت های فاجعه زده
سوگواری می کنم ...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

تسخیر کردند،

کلاغ ها ،

مترسک ،تن ها را ،

در زمستانی سرد و سیاه،

وجوانه زد بذر سکوت،

برگلوی سرخ فریاد...!​

 

[ASaLi_Nh8ay]

من آفتاب را لب بام خسته دیدم

آنجا که سپیده را سرمی زدند

و زمین را به خون سیراب می کردند

و ردا بردوشی که آب نیافته ،به خاک خونین

تیمم کرد...!​

 

[ASaLi_Nh8ay]

سالهاست بازیگریم
نداشته هایمان رابازی میکنیم
تنهاچیزی که حقیقت دارد
طناب داراست!!!
وحلقه ای که فرومی آید
برسری که بازی نمی داند!!!​

 

[ASaLi_Nh8ay]

آبرو از خلق بردن عیب نیست؟
مردی از مردم فتاندن غیب نیست
آبروی هر چه شاعر رفته است
در کنار کنده ها چون تخته است
واژه ها که ملکت ری نیستند
بیت و مصراع و دعاوی چیستند؟
​

 

[ASaLi_Nh8ay]

همچنان
نان های مقدس
و صورتک های منجی
می کِشند
بر خون مردگی
غارهای بسته ای که
به ارث می گردانند
انسان های هر روز بدوی ...​