عاشقانه‌ها عاشقانه‌های نسترن خزایی

[ASaLi_Nh8ay]

افسوس باران خاطراتم رامچاله کرد
درشبی که خواب چشمهایم را
سالهاست نه خاطره ای دارم
ونه
چشمهایی به انتظار​

 

[ASaLi_Nh8ay]

در این وسعت تنهایی
فرقی نمی کند
کجای این کره ی خاکی
ایستاده باشی
ضلع ضلع وجودت
تنهایی این کره ی خاکی را میپوشاند !​

 

[ASaLi_Nh8ay]

به دورخودچه پیله ها تنیده ام
چوبشکنم
شکسته قاب میشوم
کویرمیشوم
سراب میشوم
ودرمیان
ظلمت وسپیده
آب میشوم​

 

[ASaLi_Nh8ay]

گهگاهی که می روم و می آیم
بی سبب نیست
مرگی به خاطرم می آید و می رود
همچون سایه ی سرد مردی
که گهگاهی به خاطره می آید ومی رود
کاش دستها گرم بود
پیش از آنکه سنگها سرد!​

 

[ASaLi_Nh8ay]

یادم می آید که تونیامدی!
برای کسی فرقی نمیکند
که ازته کوچه بیایی
یاتنهایی
ازهیچ کوچه ای نیایی
حالابرای من هم فرقی نمیکند
پشت پنجره رانگاه میکنم​

 

[ASaLi_Nh8ay]

سالهابعد...
نمادقلب آن پنج واژگون نیست!
تخته سنگیست سیاه!
که گل سنگ برآن روییده
ازبس که رطوبت خیزست!!!​

 

[ASaLi_Nh8ay]

عقابها روزی گنجشکها را نمی دزدند
امـــــــــــــــــــــــــــــا
کلاغها چرا...
ازآن زمستان گنجشکهای مرده بسیارند
درکنار دودکشهای سرد خاموش...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

عبور نمی کنم
از
ردّ نامحسوس رقص های سبز
در
ترس محسوس چراغ های قرمز​

 

[ASaLi_Nh8ay]

اما پرچم از دست مرد نیافتاد گرچه نفس هایش را به رفتن داد

چنان از خود رفت که از او کم نشد تصویری که از خود داشت مبهم نشد

اکنون او مرکز ثقل بودن بود تعریف بی نقصی از دوست داشتن بود

کم کم به شکل نیلوفر در آمد نامش به شکل کبوتر در آمد

گرچه مرگ بد موقع با او دست می داد اما پرچم از دست مرد نیافتاد ...​

 

[ASaLi_Nh8ay]

کاش آن تک صلیبی بودم
در بلندای جهل،
که عروج میداد روح نبی را!
نه این دهان بسته ی، پر فریاد،
که ریشه در زمین دارد...!​