دیالوگ دیالوگ‌های ماندگار هری پاتر

[Sepideh.T]

هری:
پروفسور، پاترونوس‌ مادرم‌ گوزن ماده بود... مثل پاترونوس پروفسور اسنیپ... عجیب نیست؟
دامبلدور:
نه... اگه بهش فکر کنی عجیب به نظر نمی‌رسه!​

 

[Sepideh.T]

ولدمورت:
کروشیو‌...
بلند‌ شو هری‌... دلت می‌خواد یه بار دیگه‌ تجربه‌ش کنی‌...
هری:...
ولدمورت:
ایمپریوس‌...(طلسم فرمان)... بگو نه بگو‌ نه...
هری فریاد زد:
نمی‌گمممممم​

 

[| TEAR |]

هرچی آدم چیزهای بیشتری برای دوست داشتن داشته باشه
چیزهای بیشتری برای از دست دادن داره

(هری پاتر و محفل ققنوس)​

 

[| TEAR |]

تو آدم بدی نیستی هری
تو یه آدم خوبی که اتفاقای بدی براش افتاده...

سیریوس بلک-هری پاتر و محفل ققنوس​

 

[| TEAR |]

این توانایی‌های ما نیست که نشون دهنده‌ی شخصیت ماست
بلکه انتخاب‌هامونه

آلبوس دامبلدور-هری پاتر و تالار اسرار​

 

[| TEAR |]

رون: اون نمی‌دونه داره چیکار می‌کنه، مگه نه؟
هرماینی: هیچ کدوممون نمی‌دونیم​

 

[| TEAR |]

پروفسور اسنیپ:
به چه جرئتی از وردهای خودم بر علیه‌ام استفاده می‌کنی، پاتر؟
این من بودم که اون‌ها رو اختراع کردم. من! شاهزاده دورگه!
و تو اختراع‌های خودم رو برعلیه خودم به کار می‌گیری؟
همون کاری رو می‌کنی که پدر کثیفت می‌کرد؟
نه گمون نمی‌کنم... نه!

هری پاتر و شاهزاده دورگه​

 

[| TEAR |]

آنچه که باید بیاید، می‌آید و ما
هرزمان لازم باشد با آن روبه‌رو می‌شویم...​

 

[| TEAR |]

در دنیای خیالات سر کردن و فراموش کردن زندگی
کاری را پیش نمی‌برد...​

 

[| TEAR |]

دامبلدور:
سنگ کیمیا هرقدر ثروت و عمر بخوای بهت میده
همون چیزی که مردم براش سر و دست می‌شکونن
ولی مشکل اینه که همه انسان‌ها مهارت خاصی در به دست آوردن چیزی دارن که به ضررشونه​