ایران معاصر لیبرالیسم ایرانی در عهد مشروطه

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

لیبرالیسم ایرانی در عهد مشروطه
مفهوم انسان‌گرایانه آزادی که در فردگرایی لیبرالیستی وجود دارد، به هیچ‌وجه مولفه پررنگی در اندیشه این عده نیست. در تقریر این عده از آزادی اغلب آزادی عنصری ذاتی یا موهبتی الهی دانسته می‌شود که سلب آن از انسان غیرممکن است.

ملکم خان در رساله «ندای عدالت» در توضیح مفهوم آزادی این‌چنین می‌نویسد: «برای توضیح معنی آزادی، اول باید این معنی را فهمید که در عالم هیچ حق و تکلیفی نیست که حد معینی نداشته باشد و حد آزادی این است که آزادی هیچ‌کس به حق هیچ‌کس خللی وارد نیاورد.

بعد از آنکه حقوق و تکالیف عامه به حکم قوانین مقرر شد و به اقتضای...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

توده‌گرایی در برابر فردگرایی
اگرچه قرابت‌های بسیار این نواندیشان ایرانی با اندیشه لیبرالیسم، امکان دسته‌بندی آن‌ها را در زمره نواندیشان لیبرال فراهم می‌کند، اما نباید فراموش کرد که از اندیشه این عده به هیچ روی فردگرایی لیبرالیستی به مفهوم کامل آن به دست نمی‌آید.

میرزا ملکم خان در بازسازی مفهوم آزادی جملات پرشوری در اهمیت و جایگاه آزادی سر می‌دهد، اما مخاطب او پیوسته توده و خواسته‌های توده است. شاید به همین دلیل است که او با وجود نداشتن تعلقات مذهبی، پیوسته از ادبیات دینی به شکلی دست و پا شکسته استفاده می‌کند تا برای مخاطبان خود توجیه مقبولی فراهم آورد.

آخوندزاده هم با وجود صراحت لهجه‌ای که در مواضع خود دارد، در تبیین مفهوم آزادی هرگز از فرد و محدوده آزادی‌های فردی آغاز...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.