باران.........
باز باران باز باریدن چون ابر بهار
باز باران باز روییدن یک جنگل دار
باز باران باز تکرار غریبانه من
باز باران باز محبوس تن و جان و بدن
باز باران باز مجهولی سرگردانی
باز باران باز باز بودن دستای من زندانی
باز باران باز درد همه شب بیداری
باز باران باز درد همه تن بیگاری
باز باران باز تنهایی تو قصه من
باز باران باز تکرار تو گریه من
باز باران باز باریدن تو قطره آب
باز باران باز بازیچه تو نقش سراب
باز باران باز تکرار من و قصه تو
باز باران باز درد من و بازیچه تو
شاعر:آتش روشندل
برگرفته از من پوچ