مجموعه دلنوشته های ژِوانا | yekta کاربرانجمن یک رمان

[Y E K T A]

ژوانا
ریشه دردهای بیشمار در قلب آدمی است
انسان های شوم دل با حرفای سیاهشان دل را نشانه می روند
و اورا در زمانی کم تبدیل به تکه سنگی می کنند
که با هیچ واژه ای نرم نمی شود​

 

[Y E K T A]

ژوانا!

اینکه انسان در فراموش کردن ناتوان است یک نیاز نیست درد دیگری است
گویا از همان روز اول زنجیر عادت را بر دوشمان انداخته‌اند تا از دست زخم‌ خونین رنج‌ها رهایی نداشته باشیم
و این زخم‌ها آنقدر خونریزی می‌کنند تا شیره وجودت را بگیرند​

 

[Y E K T A]

ژوانا!

در زندگی آدمی، هیچ نقطه پایانی نیست
هیچ چیز تمام نمی شود فقط مثل قوانین کهنه و خسته فیزیک، تنها از شکلی به حالتی دیگر می‌گریزد شاید انسان خسته شود ، کم بیاورد اما...
ردپای دردها همیشه جایی در اتاقک ذهن حک می‌شود.​

 

[Y E K T A]

می دانی ژوانا!؟
و انتخاب بد آنکس که شانه‌ به شانه‌ات می‌آید
سیاه‌ترین کابوسی است که انسان را در خود غرق می‌کند.
درست به همان اندازه که انتخاب درستش، راه تو را چراغانی می‌کند.

انتخاب همراه بد لحظات زیبای زندگی را بدل زشتی و کثیفی می کند

اما همراه عالی زندگی را ازآلودگی ها می‌رهاند و لباس زیبایی به تن لحظات زشت می کند​

 

[Y E K T A]

ژوانا!
اگر‌ ریسمان از هم باز شده افکار آدمی را بگیری به کلاف به هم پیچیده خاطرات می‌رسی
آن‌قدر خاطرات خوب و بد در دیگ حافظه می جوشند تا او را به مرز کلافگی برسانند
قلب آدمی را در مشت دلتنگی می‌فشارند و او را در قفسی‌ تنگ محبوس می‌کنند​

 

[Y E K T A]

ژوانا!

نیروی محرک انسان آرزوهایش است
هرگاه آرزوهایش را بگیری چرخ های قدم هایش می شکند و به بی راهه می زند
و امان از آرزوهای نیمه مانده مدفون در قلب که ناامیدی و حسرت را محکم به دور دل آدمی می‌پیچاند.​

 

[Y E K T A]

ژوانا
آدمی قصه‌ای بی‌پایان است همچون دریایی بی‌کران که هزاران جزیره پنهان در اعماقش جا دارند
و کشتی‌هایی پر از صندوقچه اسرار در آن مدفون شده‌اند.
و تنها با چشیدن یک قطره، هرگز دریای وجود کسی‌را نخواهی شناخت.​

 

[Y E K T A]

ژوانا

هرجوانه ای تا زمانی که به درختی تنومند و زیباتبدیل شود، نیاز به مراقبت دارد.
باید دستش را در جریان رود زندگی بگیری. آفت را از او دور کنی و اورا در آغوش فداکاری و بخشندگی خود بگیری
آدمی هم همان گیاه کوچک است که در تکاپوی بالنده شدن قدم بر می‌دارد.​

 

[Y E K T A]

ژوانا

برنده نشدن دو کلمه بس دردناک است
برای کسی که در شرایط سخت تلاش کرده و با انکه بهترین نبوده اما باز هم محکم ادامه داده
و پرده های ناامیدی و رجز خوانی های زشتی ها را کنار گذاشته

اما انجا که واقعیت پتکی برسر او می شود ناامیدی لبخندی میزند و می گوید می دانستم

 

[Y E K T A]

ژوانا

آدم معمولی مانند دریاست گاهی خروشان و مواج گاهی آرام و در صلح
زندگی اش لرزان است هیچ وقت در اوج خود نبوده بهترین نبوده زیباترین نبوده پسوند ترین از صفت هایش قهر کرده
تا میاید مزه بهترین را بچشد و چندروزی این پسوند را یدک بکشد که ناگهان از خوابی خوش بیدار می شود و در باتلاق کثیفی می افتد