سخن بزرگان در باب حکمت زندگی

[آینهـ]

"سخنانی از کتاب در باب حکمت زندگی از آرتور شوپنهاور "​

 

[آینهـ]

غالباً انسان‌ها را سرزنش می‌کنند که مصداق آرزوهایشان به طور عمده پول است.
اما این امر طبیعی و حتی ناگزیر است که آدمیان چیزی را دوست بدارند که می‌تواند هر لحظه به شیئی تبدیل شود که آرزوهای متغیر و نیازهای متنوع ما خواهان آن است...
طعام فقط برای گرسنگان خوب است، ش*ر..اب برای تندرستان، دارو فقط برای بیماران، خَز برای زمستان، عشق زنان برای جوانان و غیره.
پس همه‌ی این‌ها فقط به طور نسبی خوب‌اند.
فقط پول به طور مطلق خوب است؛ زیرا فقط نیاز مشخصی را برآورده نمی‌کند، بلکه نیاز را به طور کلی یا انتزاعی ارضا می‌کند.

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آینهـ]

وقتی به راه رفته‌ی زندگی باز پس می‌نگریم و این " مسیر پر پیچ و خم " را از نظر می‌گذرانیم و ناگزیر بعضی فرصت‌های از دست رفته و بد اقبالی‌ها را می‌بینیم،
ممکن است به آسانی در سرزنش خویش افراط کنیم.
اما مسیر زندگی ما به هیچ روی حاصل کار خود ما نیست، بلکه نتیجه‌ی دو عامل است ، یکی سلسله‌ی اتفاقات و دیگر، سلسله.ی تصمیمات ما، که بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند و یکدیگر را متقابلا تغییر می‌دهند.
به علاوه، افق دید ما برای دیدن این هر دو، بسیار محدود است، زیرا تصمیماتِ خود را از راه دور نمی توان پیش بینی کرد و وقوع اتفاقات را از این هم کمتر می.توان دانست. ما فقط به تصمیمات و اتفاقات زمان حال آگاهیم.

 

[آینهـ]

کسی که سطحی است چیزهای سطحی را می‌پسندد، کسی که عامی است چیزهای عامیانه را، کسی که آشفته فکر است، افکار مغشوش را، کسی که ابله است مهملات را. و هر کس بیش از هر چیز، آثار خود را می‌پسندد که کاملا با او یکسان و هماهنگ است.
این حقیقتی قدیم است، به قدمت " اپیخارموس " افسانه‌ای که در این باره سروده است. برای اینکه معنای این ابیات از میان نرود، آن را به زبان آلمانی بر می‌گردانم:

نباید از اینکه به پسند خویش سخن می‌گویم در شگفت شد، و از اینکه دیگران در توهم خود، خویشتن را می‌پسندند، زیرا برای سگان، بهترین موجود جهان، سگ است، برای گاوان، گاو، برای درازگوشان، درازگوش و برای خوکان، خوک.

 

[آینهـ]

برای زندگی کردن در میان آدمیان، باید برای همه، با هر خصوصیتی که دارند، هر قدر هم نا به‌هنجار باشد، حق وجود قائل باشیم و فقط می‌توانیم بکوشیم که از خصوصیاتشان بر حسب نوع و کیفیتی که دارند استفاده کنیم.
اما نه می‌توانیم امیدی به تغییرشان ببندیم، نه چنان که هستند محکومشان کنیم. این درست مصداق این مثال است که :« زندگی کن و بگذار زندگی کنند».


اما این رفتار آن قدر که درست است، آسان نیست و آن‌کس سعادتمند است که از برخورد با بعضی از همنوعان، همیشه در امان باشد. هنر تحمل کردن انسانها را می‌توان با تحمل کردن اشیاء بی‌جان تمرین کرد که به علت خواص مکانیکی یا خواص دیگر فیزیکی‌شان با سرسختی سد راه ما می‌شوند، تمرینی که هر روز میسر است. وقتی شکیبایی را از این راه کسب کردیم، می‌توانیم در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آینهـ]

همان‌طور که کشوری که نیازی اندک به واردات دارد یا از آن بی‌نیاز است، خوشبخت‌ترین کشورهاست، انسانی که به قدر کافی غنای درونی دارد و برای تفریح به چیزی از بیرون نیاز ندارد یا فقط اندکی نیاز دارد، سعادتمند است، زیرا واردات بهایی گزاف دارند، وابسته می‌کنند، خطراتی به همراه می‌آورند، موجب گرفتاری می‌شوند و جایگزین بدی برای محصولات داخلی‌اند.
زیرا از دیگران، یا به طور کلی از بیرون از هیچ نظر نمی‌توان انتظار چندانی داشت. آنچه آدمی می‌تواند برای دیگران بکند بسیار محدود است. سرانجام هر کس تنهاست و آنگاه مسئله این است که کسی که تنهاست، چه کسی است.