متون و دلنوشته‌ها درد...

[N*R*G*S]

گفتم تنهام،ولی نگاهت شرمگینم کرد...
تا تو هستی؛
تنهایی معنا ندارد

 

[N*R*G*S]

درد دل؛
با کس نگفتم
درد من گفتن نداشت...
خنده بر غم می زنم
هر چند که خندیدن نداشت...

 

[N*R*G*S]

یاد آن روز که یاری داشتیم
این چنین خوار نبودیم
اعتباری داشتیم
ای که در زمستان،
ما را دیده ای؛
با پشت خمید...
این زمستان را نبین...
ما هم بهاری داشتیم....

 

[N*R*G*S]

کاش هیچ جایی واژه رفتن معنا نمیشد
تنها ماندن بعد از رفتن کسی یا چیزی اوج درد است

 

[N*R*G*S]

آرام میشوم حتی با همین
"صبر کن درست می شود ها ..."

 

[N*R*G*S]

خوشا آنان که الله یارشان بی
به حمد و قل هو الله کارشان بی
خوشا آنان که دایم در نمازند
بهشت جاودان بازارشان بی
خداوندا به فریاد دلم رس
کس بی کس تویی من ماندم بی کس
همه گویند طاهر کس نداره
خدا یاره منه چه حاجت کس؟

 

[N*R*G*S]

این زندگیمونه
یه سفره ی خالی کف خونه
این زندگیمونه
با ما کسی جز ما نمی مونه
هر روزمون اینه
آیینمون حتی ما رو نمی بینه
هر روزمون اینه
تشویش و بغض و حسرت و کینه

 

[N*R*G*S]

خداوندا اگر روزی بشر گردی
زحال ما با خبر گردی
پشیمان می شوی از غصه ی خلقت
از این بودن از این بدعت
خداوندا تو مسئولی
تو میدانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است
چه دردی می کشد انکس که انسان است و از احساس سرشار است

 

[N*R*G*S]

خدایا نکند زبانم لال مرا فراموش کنی
نکند دیگر مرا دوست نداشته باشی!
نکند دیگر مرا بغل نکنی
خدایا نکند یادت برود که چقدر دوستت دارم

 

[N*R*G*S]

انفرادی شده سلول به سلول تنم
خود من در خود من، در خود من زندانی است
انفرادی همه شب من به خیابون می زنم
خسته از حال و هوایی که به این ویرانی است