«به نام خالق مرگ، که گریز از آن را آفرید»
کد: 4392
ناظر: @Dalraeda-
خلاصه: در همان هنگام که سرمای مارگیت در چمدان کلاغهای آماده به کوچ جای میگیرد، آتش خانههای سوخته خاکستر میشود، بهارِ نرسیدهِ امید را در دل دریانشینان میرویاند؛ نامهای با خط گذشته، زمان را نبش قبر میکند... .
تقدیم به...