نگاهی به چهار نیروی بنیادین طبیعت

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

نگاهی به چهار نیروی بنیادین طبیعت

بیگ بنگ: طبیعت و رخدادهای آن، بر پایه چهار نیروی بنیادین استوار هستند که کنترل این رخدادها را در دست دارند.

به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، نیروهای فیزیکی در کارهای متفاوتی از قدم زدن در خیابان گرفته تا پرتاب موشک به فضا یا چسباندن آهن‌ربا به یخچال، نقش دارند. همه نیروهای فیزیکی که روزانه آنها را تجربه می‌کنیم، می‌توان در چهار دسته بنیادین تقسیم‌بندی کرد.
۱. گرانش
۲. نیروی هسته‌ای ضعیف
۳. الکترومغناطیس
۴. نیروی هسته‌ای قوی
این نیروها، چهار نیروی بنیادین در طبیعت هستند که همه رخدادهای جهان را...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

نیروی هسته‌ای ضعیف

نیروی ضعیف یا نیروی هسته‌ای ضعیف، در از هم پاشیدن و زوال ذرات نقش دارد. این نیرو، تغییر طبیعی یک ذره زیراتمی و تبدیل آن به یک ذره زیراتمی دیگر است. برای مثال، یک نوترینو که به سوی یک نوترون منحرف شده، می‌تواند نوترون را به پروتون تبدیل کند و خود به الکترون تبدیل شود.

فیزیکدانان، این تعامل را با کمک تغییر ذرات حامل نیرو موسوم به “بوزون‌ها” (Bosons) تعریف می‌کنند. انواع خاصی از بوزون‌ها، در شکل‌گیری نیروی ضعیف، الکترومغناطیس و نیروی قوی نقش دارند. نیروی ضعیف، برای واکنش‌های همجوشی هسته‌ای که انرژی مورد نیاز برای زندگی را...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

نیروی هسته‌ای قوی

نیروی قوی یا نیروی هسته‌ای قوی، قوی‌ترین نیرو میان چهار نیروی بنیادین طبیعت است. قدرت بالای این نیرو به این دلیل است که ذرات بنیادین ماده را برای تشکیل دادن ذرات بزرگ‌تر به هم متصل می‌کند. نیروی قوی، ذرات بنیادین موسوم به “کوارک”(Quark) را که تشکیل دهنده پروتون‌ها و نوترون‌ها هستند، کنار هم نگه می‌دارد و بخشی از این نیروی قوی نیز در نگهداری پروتون‌ها و نوترون‌های هسته اتم نقش دارد.

عملکرد نیروی قوی مانند نیروی ضعیف، تنها هنگامی امکان‌پذیر است که ذرات زیراتمی، بسیار به هم نزدیک باشند. نیروی قوی، نیرویی عجیب است، زیرا برخلاف نیروهای بنیادین...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

یکپارچه‌سازی طبیعت

سوال قابل توجهی که در مورد چهار نیروی بنیادین مطرح می‌شود، این است که آیا این نیروها واقعا نشان‌دهنده یک نیروی بزرگ در جهان هستند. اگر پاسخ مثبت باشد، هر یک از نیروها باید بتوانند با بقیه نیروها ظاهر شوند و در حال حاضر، شواهدی مبنی بر این قابلیت وجود دارد.

“شلدون گلاشو” و “استیون وینبرگ” ، فیزیکدانان “دانشگاه هاروارد” و “عبدالسلام”، فیزیکدان “کالج سلطنتی لندن”، در سال ۱۹۷۹ موفق شدند جایزه نوبل فیزیک را برای پروژه‌ یکپارچه‌سازی نیروی الکترومغناطیسی با نیروی ضعیف و شکل دادن مفهوم “برهمکنش الکتروضعیف”(electroweak interaction) به دست بیاورند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.