غیر پارسی ادبیات پرتغالی

[Najva❁]

آغاز ادبیات پرتغالی به شعر پرتغالی گالیسی قرون وسطی که در اصل در اسپانیا و شمال پرتغال تکامل یافت برمیگردد. رنسانس با نوشته‌های گیل ویسنته و به خصوص شاعر حماسی لوئیس دکاموئش نویسنده ملی و حماسی شعر لوسیادها عصر طلایی آن است. روند ادبی در قرن بیستم به طور عمده توسط فرناندو پسوآ که عنوان یکی از بزرگترین شاعران ملی شناخته می‌شود و در سالهای بعد با توسعه نثر داستانی توسط برخی نویسندگان مانند آنتونیو لوبو آنتونش و ژوزه ساراماگو برنده جایزه نوبل ادبیات ادامه یافت.

 

[Najva❁]

زبان پرتغالی زبانی رومی است که از زبان گالیسیایی-پرتغالی توسعه یافته است و در سده‌های میانه در پادشاهی گالیسیا صحبت می‌شده است. پرتغالی یکی از زبان‌های رسمی اتحادیه اروپا، سازمان کشورهای آمریکایی، اتحادیه آفریقا و انجمن کشورهای پرتغالی زبان می‌باشد. این زبان با ۲۴۰ میلیون سخن‌گو، ششمین زبان پراستفاده جهان است. پرتغالی در کشورهای آنگولا، برزیل، کیپ ورد، تیمور شرقی، گینه بیسائو، ماکائو،موزامبیک، پرتغال، سائوتومه و پرنسیپ صحبت می‌شود.

 

[Najva❁]

الفبای زبان پرتغالی:
A(آ) B(ب) C(سه) D(د) E(ا) F(افی) G(ژ) H(آگا) I(ای) J(ژتا) K(کا) L(الی) M(امی) N(انی) O(ا) P(پ) Q(ک) R(اهی) S(اسی) T(ت) U(او) V(و) W(دابلیو) X(شیس) y(ایپسلن) Z(ز)

 

[HAKIMEH.MZ]

ادبیات پرتغالی با اشعار غنائی شروع می‌شود و این اشعار غنائی جمع‌آوری و تحت عنوان کتب اشعار غنائی در زمان آلفونسوی سوم تألیف و منتشر گشت و دنیس پسر آلفونسوی سوم (1279-1325 میلادی) که مردی شاعر بود در رواج این گونه اشعار می‌کوشید و در مجموع این اشعار شبیه مجموعه غنائی بروفنسال اما از لحاظ وزن و شرایط دیگر تفاوت و تمایزی میان اشعار غنائی پرتغال گالیسی و اسپانیائی (گالیسی لهجه پرتغالی بود نه اسپانیائی) وجود داشت. گفته می‌شود که لهجة‌ گالیسی رواج کامل داشت به طوریکه مورد استفاده برای سرودن قصائد غنائی در گوشه و کنار شبه جزیره ایبری در قرن سیزدهم میلادی بود و این قصائد بدیع و جالب ود که مجموعه‌ای غنائی را تشکیل می‌داد. این مجموعه تا قرن نوزدهم در بوته فراموشی بود و از آن پس به آن توجه فراوان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.