مسائل همه‌جانبه تعلیم و تربیت کودکان یک ساله تا دو ساله

[*SaHaR_18*]

در یک بررسی سطحی، انسانی به دنیا می‌آید، اما چگونه؟ ازدواج، زایمان، گریه کودک و شادمانی والدین، اما به راستی به دنیا آوردن یک انسان جدید و تجهیز و تدارک او برای زندگی پرهای و هوی امروزی و جهانی که رفته رفته هرچیزی به صورت یک موضوع علمی درمی آید درست و کافی است؟ مسئله مهم در این میان ارزش و موجودیت کودک به عنوان تداوم دهنده انسان است و به همین جهت شناخت کودک و چگونگی برخورد با مسائل جسمی او از زمان شکل گیری تا زمان تولد و پس از آن و حتی گریه نوزاد و لبخندی که برای مادر به لب می‌آورد، علاقه‌ای که نشان می‌دهد و ... می‌بایستی از دیدگاه علمی و با روش‌های منطقی بررسی شود...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[*SaHaR_18*]

با اطلاعات بسیار با ارزشی که از این مشاهده به دست می‌آورند و با اتکاء به غریزه‌های خدادادی به بهترین وجه آنچه را که باید درباره فرزند خود بدانند خود به خود فرا می‌گیرند و با آمیختن علم و غریزه می‌توانند به درستی و شایستگی درباره او تصمیم بگیرند و او را بزرگ کنند. برخی والدین مادر بودن و پدر بودن خود را نوعی وظیفه می‌دانند و گذراندن وقت دیگری را برای کتاب خواندن، گوش دادن، آواز خواندن، بازی کردن با کودک را جزء وظایف خود نمی‌دانند در حالی که لذت بردن از کودک و وقت گذرانی برای کودک بدون در نظر گرفتن وظیفه پدر و مادری است که از همه و همه آنها با تدابیر عملی نتیجه بسیار مطلوبی به دست می‌آید.

هم انجام وظیفه و هم لذت بردن از کودک، والدین به هوش باشند که سال‌ها تندتر از آنچه تصور می‌کنند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[*SaHaR_18*]

دلیل اینکه در این مرحله قوه درک کودک بسیار پیشرفته‌تر از قوه بیان اوست این است که مادر جوان بی وقفه درباره آنچه انجام می‌دهد برای کودک توضیح می‌دهد و کودک فرمانبردار به حرف‌های مادر که در حکم موسیقی است گوش می‌دهد و این است که وقتی خود شروع به صحبت می‌کند با کلماتی که از مادر شنیده جمله می‌سازد. وقتی که شنیدم فرزندم افشین مرا مخاطب قرار می‌دهد و هشدار می‌دهد، به بخاری که "جیز" است دست نزن دچار شوقی توام با حیرت شدم چون همان جملاتی را شنیدم که مکرر به او گفته بودم.

در این مرحله از دوران زندگی کودک توانمندی‌های خود را شکل می‌دهد و روزانه هزاران تجربه به دست می‌آورد مثلاً در زمان راه رفتن ابتدا نگاه داشتن تعادل و سپس جلو رفتن را می‌آموزد و از طریق راه رفتن بدن خود را کشف می‌کند. وقتی زمین...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[*SaHaR_18*]

یکی از اصول مهم در برنامه روزانه کودکان قبل از یک سالگی تأمین شرایط لازم برای هوشیاری و فعالیت فکری آنان است. قرار دادن اسباب بازی در کنار رختخواب کودک و یا فراهم کردن محیط باز برای حرکت و مشغول شدن به بازی از عوامل تأمین شرایط هوشیاری کودک است. بعد از این مراحل که معمولااز شش ماهگی تا یک سالگی به طول می‌انجامد، می‌توان کودک را با اصول پاکیزگی نیز آشنا کرد. آموزش شستن دست‌ها، پوشیدن لباس، غذا خوردن، توالت رفتن و غیره ...

در تمام این مدت می‌توان شرایط لازم برای اشتغال او به کارهای مناسب را نیز فراهم کرد. در صورتی که کودک از ابتدای زندگی به رعایت اصول زندگی در خانه عادت کند راحت‌تر می‌تواند از رفتار متعادل برخوردار باشد و در نتیجه در مقابل اصول تعلیم و تربیت نیز انعطاف پذیرتر خواهد بود...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[*SaHaR_18*]

غذا دادن به کودک

در برنامه غذایی کودک رعایت اعتدال بسیار حائز اهمیت است. وضع غذا خورانیدن به کودک به گونه‌ای نباشد که کودک از غذا بیزار شود و یا غذای کافی به بدن کودک نرسد. زیاد خورانیدن به کودک سبب وارد آمدن فشار بر دستگاه هاضمه، افزایش وزن و ابتلای او به انواع بیماری‌ها خواهد شد. غذای کودک باید از حجم متعادل، کیفیت خوب و کالری لازم برخوردار باشد. خوراندن نامنظم غذا به کودک سبب می‌شود که هضم آن با حداکثر کار ترشحات معده و روده و با بروز اختلالات در کار هضم غذا همراه گردد در نتیجه کودک در مقابل غذا از خود عکس العمل های منفی نشان دهد.

عادت‌های کودک

بسیاری از کودکان با توسل به عادت‌هایی چون مکیدن انگشت و یا پستانک در آرامش بسر می‌برند. مکیدن انگشت یکی از رایج‌ترین اعمال دوران شیرخوارگی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[*SaHaR_18*]

شخصیت آتی کودک

عامل اصلی کسب موفقیت در تعلیم و تربیت کودکان، پیروی از برنامه دقیق، صحیح و نکته سنجانه در کلیه مراحل رشد است. شایسته است که برنامه‌های آموزشی یا تربیتی برای کودک با در نظر گرفتن ویژگی‌های سنی اوان کودکی تنظیم گردد. تمامی والدین باید با نمودارهای رشد روانی- فیزیکی مراحل مختلف سنی کودک آشنا باشند. کودک تا رسیدن به سن ورود به دبستان، مراحل مختلفی را سپری می‌کند که هر مرحله از ویژگی‌های خاصی برخوردار است، میل به تقلید، بی ارادگی، برتری احساس بر عقل، نداشتن تجربه زندگی، تلاش برای کسب استقلال و کشف حقایق زندگی ویژه اوان کودکی است به همین سبب شخصیت آتی کودک از همان لحظات اولیه کودکی تکوین می‌یابد بویژه تا دو سالگی. پس هیچ گونه قصور برای تربیت فرد آتی اجتماع، جایز نیست. همچنان که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.