آیین‌ها سوگواری و عزا در بین ترکمن‌ها

[~HADIS~]

ترکمن‌ها، خبر درگذشت يک فرد را بسيار محترمانه به يکديگر می‌رسانند. به طورمثال، هيچ گاه جمله «فلانی اؤلدی» (فلانی مُرد) را به کار نمی‌برد و آن را جمله ای غيرمؤدبانه و ناشيانه می‌دانند و به جای آن عامه مردم غالباً می‌گويند: «فلانی آيريلدی» (يعنی: فلانی درگذشت) «فلانی يوغالدی» (يعنی: فلانی غايب شد) و يا «فلانی دونيأدن اؤتدی» (يعنی: فلانی از دنيا رفت).



البته عباراتی نيز وجود دارند که بيشتر در بين خواص کاربرد دارند و غالب اين جملات، دارای ايهام و کنايه است، نظير «فلانی يوردونی تأزه لدی» (يعنی: فلانی محل سکونتش را عوض کرد»)، «فلانی آماناتينی تاپشيردی» (يعنی: فلانی امانتش را تحويل داد)، «فلانی إيه سينه قووشدی» (يعنی: فلانی به صاحبش واصل شد)، «حقينگ رحمتينه قووشدی» (يعنی: به رحمت حق رسيد)،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[~HADIS~]

در اين روزها، مراسمی‌ گرفته می‌شود و نذری داده می‌شود که به آن «صدقه» می‌گويند. اين ايام را ترکمن‌ها «مرحومينگ بِللی گونلری» (يعنی: ايام مشخص مرحوم) نام داده اند. ترکمن‌ها وقتی سواره يا پياده از کنار گورستان می‌گذرند، رسم است که در همان وضعيتِ گذر، فاتحه ای بخوانند و دست به صورت خود بکشند.



اين رسم به قدری رسمی‌ و مؤکد است که حتی آنها که خواندن فاتحه را نمی‌دانند، به نيت قلبی، به هنگام گذر از کنار گورستان، دست به صورت خود می‌کشند و از خداوند، طلب رحمت و آمرزش می‌کنند. اين رسم بين ترکمن‌های ايران و ترکمنستان رسمی‌ مرسوم است. در اين حالت، آن که پشت فرمان خودرو نشسته، حتماً راديو و يا دستگاه ضبط خود را خاموش و يا صدای آن را به حداقل می‌رساند.



يکی ديگر از رسومات بين ترکمن‌ها، گذاشتن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[~HADIS~]

تا چندی پيش معمولاً رسم بر اين بوده که شوربايی تهيه می‌شده (در ترکمنستان پخت اين غذا هنوز هم معمول است) ولی هم اکنون دراين گونه مراسم برنج با خورشت می‌پزند و رسم است که ـ مخصوصاً در ايام اول فوت ـ اشخاصی که برای عرض تسليت می‌آيند، يکی دو لقمه بيشتر نخورند.



رسم بر اين است که وقتی کسی می‌خواهد چادر را ترک نمايد، از صاحب عزا رخصت می‌طلبد و با موافقت وی، قاری بار ديگر آياتی از قرآن را می‌خواند و به اين ترتيب، فرد بار ديگر طلب آمرزش نموده و بی آنکه به کسی دست بدهد، بلند شده و از چادر بيرون می‌رود. سنت دست ندادن به صاحب عزا، معمولاً تا سوم يا هفتمين روز فوت متوفی ادامه دارد.


صاحب عزا و نزديکان و حتی همسايگان متوفی، حداقل تا مراسم چهلم متوفی، هيچ سازی و يا آهنگی را گوش نمی‌دهند و جشن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.