همیشه یادت باشه، بخاطر اینکه دفعه‌ی اولت این اتفاق افتاده و دلت از اینجور احساسات زده میشه، برای همین ممکنه توی ذهنت حک شه که اگر من یک درصد دوباره عاشق بشم، پس دوباره طرف مقابلم بدون هیچ ری‌اکتی، خیلی راحت منو پس می‌زنه، اما نه...اگر طرفت هم به ″همون اندازه‌ای که تو دوستش داری″ دوستت داره یا حتی بیشتر، بهش ابراز علاقه کنی، و آدم درستی جلو روت باشه، نه تنها پَست نمیزنه، بلکه خوشحال هم میشه...اما قبل اون باید یکم بسنجی طرفت رو قبل از اینکه بهش اعتراف کنی که این آدم آیا اگر بهش اعتراف کنم، آدمش هست؟ آدم درستی هست؟ از اینایی که عوضی‌ان و احساساتم رو خدشه دار می‌کنن نیست؟ اگر واقعا از نظر عقلانی همه چی اوکی بود، اونوقت با دلت پیش...
