عاشقانه‌ها عاشقانه‌های سجاد سامانی

[Friba~]

حال مرا مپرس که من ناخوشم، بدم
این روزها به تلخ‌زبانی زبانزدم
‌
تو با یقین به رفتن خود فکر می‌کنی
من نیز بین ماندن و ماندن مرددم!
‌
حق داشتی گذر کنی از من، که سالهاست
یک ایستگاه خالی بی رفت و آمدم‌
‌
از پا نشستم و نفسم یاری‌ام نکرد
از هوش رفتم و نرسیدم به مقصدم
‌
گفتم که عاشقت شده‌ام، دورتر شدی
ای کاش لال بودم و حرفی نمی‌زدم...
‌
#سجاد_سامانی ​

 

[Friba~]

زخم تبرت مانده ولی جای شکایت
شادم که نگه داشته‌ام از تو نشانه


#سجاد_سامانی

***

عاشقت بودم و این را به هزاران ترفند
سعی کردم که بفهمانم و فهمیده نشد​

 

[Friba~]

✐
دنیای من! تمام جهانم از آن توست
جان مرا بگیر، که این نیز جان توست
‌
اندوه داستان مرا کاش حس کنی
دشمن‌ترین رقیب من از دوستان توست...
‌
تنها نه از ملامت مردم در آتشم
آتش‌بیار معرکه زخم زبان توست
‌
مشکن دل مرا که به خود ظلم می کنی
این شیشه‌ای که می‌شکنی آشیان توست
‌
تاثیر اشک‌های مرا روی او ببین!
این فرق سنگ با دل نامهربان توست
‌
گفتم به گریه از تو شبی دست می‌کشم
گفتی به نیشخند اگر در توان توست!
‌
#سجاد_سامانی​

 

[Friba~]

امان از داستان عشق و فرجام غم آلودش
نمی دانستم این آتش به چشمم می رود دودش

تو را با دیگری می بینم و با گریه می پرسم
از این دیگرنوازی ها خدایا چیست مقصودش؟

چه دنیایی که وقتی در دل من خانه می کردی
نمی گفتی که بی رحمانه خواهی ساخت نابودش...

درختی از درون پوسیده ام کی روز ویرانی ست؟
چه فرقی می کند وقتی نباشی دیر یا زودش؟

جوانی دادم و حسرت خریدم، ای دل غافل!
ضرر در عاشقی کم دیده بودم؟ این هم از سودش...

#سجاد_سامانی​