- ارسالیها
- 5,104
- پسندها
- 25,187
- امتیازها
- 67,173
- مدالها
- 51
- نویسنده موضوع
- #1
در اواخر جنگ جهاني اول، ايران دچار قحطي شد و ضايعات ناشي از اين قحطي به جايي رسيد كه در خود پايتخت همه روزه عدهاي پير و جوان از گرسنگي تلف ميشدند. راجع به شدت اين قحطي مرحوم ميرزا خليل خان ثقفي (اعلمالدوله) طبيب دربار سلطنتي شرحي بسيار موثق در خاطرات پراكنده خود تحت عنوان «مقالات گوناگون» آورده است كه عيناً در اينجا نقل ميشود: وقتي پادشاه محتكر ميشود! «... از يكي از گذرگاههاي تهران عبور ميكردم. به بازارچه خرابهاي رسيدم كه در آنجا دكان دمپختپزي بود. روبروي آن دكان دو نفر پشت به ديوار ايستاده بودند. يكي از آنها پيرزني بود صغيرالجثه و ديگري زني جوان و بلندقامت. پيرزن كه صورتش باز بود و كاسه گليني در دست داشت، گريهكنان گفت: اي آقا، به من و اين دختر بدبختم رحم كنيد! يك چارك از اين...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.