- ارسالیها
- 10,048
- پسندها
- 23,227
- امتیازها
- 78,373
- مدالها
- 55
- نویسنده موضوع
- #1

دهه هشتادیها نادیده گرفته میشوند؛ از طرف خانواده؟ جامعه؟ رسانهها؟ شاید گروهی، شاید هم همه. نه آنقدر کوچکند که برایشان مهم نباشد تحویل نگرفتنشان، نه آنقدر بزرگند که اعتراض کنند و زیر میز بزنند و حقشان را بگیرند.
صحبت از نوجوان است. ردهای سنی که انگار قرار نیست به آنها توجه کافی شود و در هر دورهای و با بهانهای به آن کم یا بیتوجهی میشود. یکی از این مظاهر کمتوجهی رسانهها و بهطور خاص رسانه ملی است. احتمالا مدیران رسانه ملی خیلی سریع واکنش نشان میدهند و سینه را جلو میگیرند و میگویند ما همین سال ۹۶ بود که شبکه امید را با وجود هزینههای بسیار افتتاح کردیم...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.