اختلال اختلال خودزشت انگاری؛ چطور با احساس زشت بودنمان مقابله کنیم؟

[•[TINA]•]

آیا تا به حال کسی را دیده‌اید که مدام درباره ظاهرش و اینکه چگونه به نظر می‌رسد‌ نگران باشد و از شما سؤال کند؟ برخی از افراد خودشان را زشت قلمداد می‌کنند. این نگرانی‌ها و تلقی از خود شاید نشانه‌ای از اختلالی ذهنی باشد؛ اختلالی که متخصصان آن را اختلال خودزشت انگاری می‌نامند. در این مقاله، درباره این اختلال، ریشه‌ها، نشانه‌ها و علائم و راه‌های درمانش صحبت می‌کنیم.

اختلال خودزشت انگاری چیست؟​

اختلال خودزشت انگاری نوعی اختلال روانی است که در آن فرد درگیر عیب‌های ساختگی یا واقعی اما جزئی در بدن خود می‌شود. این مشغله ذهنی باعث می‌شود فرد خود را زشت بپندارد و از حضور در اجتماع بپرهیزد یا به اعمال جراحی پلاستیک غیرضروری روی بیاورد.

اختلال خودزشت انگاری چه شباهتی...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[•[TINA]•]

علائم و نشانه‌های اختلال خودزشت انگاری​

برخی از نشانه‌ها و علائمی که فرد مبتلا به این اختلال از خود نشان می‌دهد عبارت‌اند از:

• ناراحتی، نگرانی، استرس همیشگی درباره ظاهر؛
• لمس و اندازه‌گیری مکرر عضوی که ناقص پنداشته می‌شود؛
• مراجعه مکرر به جراحان پلاستیک یا متخصصان پوست و زیبایی برای رفع عیب؛
• پرسش مدام از اطرافیان درباره پنهان‌بودن یا در معرض دید نبودن عضوی که ناقص پنداشته می‌شود؛
• بی‌تمایل برای شرکت در مجامع عمومی یا مضطرب‌شدن هنگامی که در معرض دید دیگران قرار می‌گیرند؛
• عیب‌گذاشتن روی اندام خود و توجه زیاد به مواردی که دیگران ‌‌آن را جزئی انگاشته یا اصلا نادیده می‌گیرند؛
• مشکلات رفتاری و ارتباطی در محیط کار، مدرسه یا در روابط اجتماعی (چراکه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[•[TINA]•]

درمان اختلال خودزشت انگاری​

درمان این اختلال به‌احتمال زیاد به ترکیبی از این دو رویکرد نیاز دارد:

۱. روان‌درمانی​

این رویکرد روی اصلاح طرز فکر بیمار تمرکز می‌کند. به ۲ روش می‌توان نگرش‌های بیمار درباره بدنش را اصلاح کرد: یکی با شناخت درمانی (که بیشتر شامل گفت‌وگو درباره نگر‌ش‌های بیمار نسبت به ظاهرش است) و یکی هم رفتاردرمانی.

هدف از این روش‌ها این است که بیمار را قانع کنیم تفکرات غلطی درباره اندام بدن خود دارد و آن‌طور که می‌پندارد، زشت و دچار نقص نیست.

۲. دارودرمانی​

برخی از داروهای ضدافسردگی (مانند مهارکننده‌های هورمون سروتونین) نتایج مثبتی در درمان این اختلال دارند. همچنین، برخی داروهای ضدروان‌پریشی (مانند اولانزاپین،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.