ستارگان دریایی

[melina.vampire]

ستارگان دریایی:

ستاره‏ دریایی در بستر آب‏های سراسر دنیا، به ویژه در آب‏های گرم هندوستان و اقیانوس آرام یافت می‏شود. شکل ستاره‏های دریایی شبیه به ستاره است. آنها ماهی نیستند و سر و مغز ندارند. آنها دارای پنج بازو یا بیشتر، بخش مرکزی بدن و یک دهان هستند.
- هر ستاره‏ دریایی صدها مکنده قوی به نام پاهای لوله‏ای دارد که اگر وارونه شود، با استفاده از این پاها می‏تواند به حالت اول بر می‏گردد.


1) ابتدا انتهای بازوهای خود را خم می‏کند تا با پاهای لوله‏ای خود سنگی را بگیرد.


2) بعد از آن، خودش را به آرامی به روی آن می‏کشد.


3) با انداختن خود به روی سنگ به حالت اول برمی‏گردد و به راهش ادامه می‏دهد.

 

[melina.vampire]

1500 گونه ستاره دریایی در اقیانوس‏های دنیا وجود دارد. تعداد زیادی از آنها رنگ‏های روشن دارند



- برخی از ستاره‏های دریایی مثل این یکی، بازوهای زیادی دارند. اگر ستاره دریایی یکی از بازوهای خود را از دست بدهد، بازوی دیگری به جای آن در می‏آید.
- ستاره‏ دریایی صدف می‏خورد. برای این کار با مکنده‏های قدرتمند خود دو قطعه صدف را باز می‏کند، سپس معده خود را از طریق دهان به بیرون می‏راند و بر روی پیکر صدف می‏اندازد.
- ستاره‏ دریایی خاردار از مرجان‏ها تغذیه می‏کند و به همین دلیل می‏تواند صدمه‏های جدی به صخره‏های مرجانی وارد کند.
- ستاره‏های دریایی نسبت به تغییر روشنایی عکس‏العمل نشان می‏دهند، نقاط حساس به نور در انتهای بازوهای آنها قرار دارد.
- برخی از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[melina.vampire]

نوع تقارن در ستاره دريايي
بيشتر با داشتن دستگاه و تقارن دو طرفي بعد از طي مراحل جنيني، مشخص مي‌شوند. بيشتر جانوران داراي تقارن دو طرفي، اين نوع تقارن را حفظ مي‌کنند، اما در چند گروه مانند ستاره دريايي، در حين تغيير شکل و تبديل شدن به حالت بالغ، صاحب تقارن شعاعي ثانويه مي‌شوند.



پنج يا بيش از پنج بازو که از بخش مرکزي بدن اين ماهي بيرون زده‌اند، تقارني شعاعي را در بدن را اين جانور بوجود آورده‌اند. در حقيقت گفته مي‌شود که بدن نياکان ستاره ماهيها تقارن دو طرفه‌اي داشته‌اند که ستاره‌هاي دريايي امروز هم بقايايي از همان ساختار بدني را حفظ کرده‌اند. چنين جانوران بالغي همانند جانوران داراي تقارن شعاعي، کم تحرک، ساکن و بدون سر مي‌شوند.

 

[melina.vampire]

دستگاه گردش آب
دستگاه گردش آب، از طريق يک سري مجاري سلولي پر از آب دريا عمل مي‌کند و در حرکت و تغذيه نقش دارد. اين دستگاه توسط صفحه‌اي آبکش مانند که در سطح فوقاني بدن و نزديک زاويه ميان دو بازو واقع شده، با آب اطراف در ارتباط است. يک مجراي ويژه، آب را از صفحه آبکشي به يک مجراي حلقوي در داخل بدن منتقل مي‌کند و از اين مجرا هم 5 مجراي شعاعي خارج مي‌شوند که هر کدام به درون يک بازو مي‌روند.
پاهاي لوله‌اي با دريافت آب از طريق مجراها، مي‌توانند به عنوان پاهاي حرکتي بکار آيند. همين پاها هنگامي که بر سطحي جامد فشرده شوند، مانند بادکش عمل مي‌کنند که مي‌تواند فشاري يکنواخت و مداوم بر صدف دو کفه‌ايها وارد آورد و پس از خسته شدن جانور، دو کفه آن را از هم بگشايد.