- نویسنده موضوع
- #1
در سال 1910، ارنست رادرفورد آزمایشی روی خاصیت پخشی ذرات آلفا توسط هسته اتم‌های سنگین انجام داد که به کشف بار الکتریکی هسته منجر شد. نسبت بار هسته به بار الکترون در حدود نصف جرم اتمی ذکر شد. در سال 1911 فن‌در‌بروک (A.van den Broek)، پیشنهاد داد که این عدد اتمی به عنوان ترتیب عناصر در جدول استفاده شوند (همانند مدل نولاندز).
این پیشنهاد در سال 1913 زمانی که موزلی مشغول اندازه‌گیری طول موج «طیف خطی اشعه ایکس» (characteristic X-ray spectral lines) بسیاری از عناصر بود، اثبات شد. این اندازه‌گیری نشان داد که طول موج، به خوبی به اعداد اتمی متناظر با عناصر در جدول وابسته است. بنابراین دیگر هیچ شکی در نوع ترتیب عناصر در جدول تناوبی وجود نداشت.
[IMG...
این پیشنهاد در سال 1913 زمانی که موزلی مشغول اندازه‌گیری طول موج «طیف خطی اشعه ایکس» (characteristic X-ray spectral lines) بسیاری از عناصر بود، اثبات شد. این اندازه‌گیری نشان داد که طول موج، به خوبی به اعداد اتمی متناظر با عناصر در جدول وابسته است. بنابراین دیگر هیچ شکی در نوع ترتیب عناصر در جدول تناوبی وجود نداشت.
[IMG...
