سنجاب | بلوچی

[زهرآگیٖـن]

سنجاب بلوچی یا سنجاب نخلی شمالی (نام علمی: Funambulus pennantii) که به نام‌های سنجاب پنج خط نخلی و به زبان محلی در بلوچستان هِردُک نیز خوانده می‌شود، جونده‌ای است از خانوادهٔ سنجابیان که در مناطقی از ایران، هندوستان، نپال، بنگلادش و پاکستان یافت می‌شود. این جانور پراکندگی وسیعی داشته و در مناطق مختلفی مانند مناطق جنگلی، مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیری و خشک و همچنین در روستاها و شهرهای بزرگی مانند دهلی و کلکته زندگی می‌کند.

منبع: ویکی‌پدیا​

 

[زهرآگیٖـن]

مشخصات​

مشخصهٔ اصلی سنجاب بلوچی، داشتن راه‌هایی پهن و تیره‌رنگ بر روی سطح پشتیش است که در زمینه‌ای سفید رنگ قرار گرفته و اهالی سیستان و بلوچستان آن را جای دست خدایان بر پشت این جانور می‌دانند. شکم جانور نیز سفیدرنگ بوده و دم آن ترکیبی از موهای سفید و تیره است.


طول سر و بدن سنجاب بلوچی بین ۱۳۳ تا ۱۴۴ میلی‌متر بوده و دم آن ۱۴۵ تا ۱۸۵ میلی‌متر طول دارد. اندازهٔ پاهای جانور بین ۳۲ تا ۳۷ میلی‌متر و گوش‌هایش ۱۳ تا ۱۸ میلی‌متر است.

 

[زهرآگیٖـن]

زیستگاه و تغذیه​

سنجاب بلوچی در ایران تنها در منطقهٔ بلوچستان و در منطقهٔ حفاظت‌شده باهوکلات، دره سرباز و باغ تیس چابهار دیده می‌شود. آن‌ها معمولاً در کنار یکدیگر بوده و در بالا و میان شاخ و برگ درختان لانه می‌سازند و درون لانه‌شان را با علف‌های نرم و برگ درختان می‌پوشانند.

سنجاب بلوچی روزگرد است و از دانه‌ها، جوانه‌ها، میوه و پوست درختان تغذیه می‌کند. همچنین حشرات و تخم پرندگان، دیگر خوراک این جانور را تشکیل می‌دهند.