خانواده آیا عشق به تنهایی می‌تواند تنها عامل تعیین کننده در ازدواج باشد؟

[RiRa-M]

عشق قبل از ازدواج تا آن جایی که مربوط به همسر باشد (یعنی پس از ازدواج و زوجیت) از نظر اسلام امری لازم و بلکه اساس کانون خانواده و استحکام آن است. البته در اینجا تعبیر به عشق شاید صحیح نباشد و تعبیر به علاقه و محبت صحیح‌تر است.

در این باره باید به چند نکته توجه شود سوال می‌خوانیم:​

 

[RiRa-M]

الف- در ابتدا باید گفت محبت و علاقه یکی از مهم‌ترین ارکان ازدواج است. زندگی بر اساس آن پایه ریزی می‌شود. شرایط و معیارها ی دیگر بعد از این مرحله هستند. به این معنا که اگر این رکن نباشد، ازدواج معنا و مفهومی نخواهد داشت.

بنابراین باید به موضوع جایگاه عشق در ازدواج اشاره کنیم. اگر کسى فردى از جنس مخالف را دوست بدارد و به راستى عاشق او باشد، آیا این امر مى تواند تنها عامل تعیین‌کننده ازدواج آن دو به شمار آید؟

باید در پاسخ بگوییم: نه، زیرا ازدواج در حقیقت نوعى مشارکت اجتماعى است که در آن، دو انسان باید از جهات گوناگون با یکدیگر تناسب عملى داشته باشند که از آن جمله، تناسب اعتقادى، اجتماعى، عقلانى، تحصیلى و... است. انسان در ازدواج، تمامى نیازهاى سطوح مختلف...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[RiRa-M]

ب- نکته دیگر این که برخی خانواده ها معمولاً در آغاز با یکدیگر بسیار مهربان و با صفا و صمیمیت برخورد می نمایند، ولی گذشت زمان ممکن است در اخلاق و رفتار آنان تأثیر گذاشته، و کانون مقدّس خانواده را دچار تزلزل و نگرانی بنماید. اگر ازدواج و انتخاب همسر به صورت عقلائی، و با معیارهای صحیح صورت پذیرد، و حقوق و شرائط بهزیستی زوجین مراعات گردد، و نیازهای روحی و جنسی به شکل صحیحی برآورده شود، گذشت زمان نه تنها فروغ خانه و خانواده را تضعیف نمی کند بلکه روز به روز بر شدّت علاقه و صفای آنان افزوده می‌شود. اسلام برای زن و شوهر حقوق واجب و مستحبی قرار داده که لازم است رعایت کنند و مراقب باشند این دستورات حیات بخش را زیر پا نگذارند، پس نباید تصور نمود که اگر در آغاز ازدواج همراه با صممیت...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.