شاهنامه | رخش

[پرینز نوچی]

رخش نام اسب رستم قهرمان اسطوره‌ای شاهنامه است. رخش در لغت به معنی رنگ سرخ و سفید درهم آمیخته است. چنانچه مشهور است بدن رخش دارای لکه‌های قرمز و زرد و گل‌های کوچک بود و از زیر دم تا زیر گردن و چشم تا دهان سفید بود.​

رستم شاد شد و سپاس گذاشت و گفت : « اکنون مرا اسبی باید که یال و گرز و کوپال مرا بکشد و در نبرد دلیران فرو نماند.» زال فرمان داد تا هرچه گله اسب در زابلستان و کابلستان بود از برابر رستم بگذرانند تا وی اسبی به دلخواه بگزیند. چنین کردند. اما هر اسبی که رستم پیش می کشید و پشتش را با دست می فشرد پشتش از نیروی رستم خم می شد و شکمش به زمین می رسید. تا آن که مادیانی پیدا شد زورمند و شیر پیکر:

دو گوشش چو دو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[NASTrr]

فردوسی
چنین گفت رستم خداوند رخشکه گر نام خواهی درم را ببخش
..
همی رخش خوانیم و بور ابرش استبه خوبی چو آب و به رنگ آتش است
خاقانی
اگر تن به حضرت نیارم عجب نیکه رخش سزاوار رستم ندارم
..
رخش به هَرّای زر بردن در پیش دیوپس خر افکنده سم مرکب جم ساختن
.
رخش دانش را ببر دنبال و پی برکش ازآنکهفتخوان عقل را رستم نخواهی یافتن
..
رخش همام گفت که ما باد صرصریممفلوج گشته کوه ز زور و توان ماست
..
لاشه تن که به مسمار غم افتاد رواسترخش جان را بدلش نعل سفر بربندیم
دقیقی
ترا سیمرغ و تیر گز نبایدنه رخش جادو و زال فسونگر
سنایی
عاشق که جام می کشد بر یادروی وی کشدجز رخش رستم کی کشد رنج رکاب روستم
انوری
نباشد منتظم بی کلک تو ملکحدیث رستم است و رخش رستم
سوزنی
ز...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.