متفرقه دکلمه ترس از علی خسروشاهی

[علی خسروشاهی]

آن زمان که فکر میکردیم کسی اطرافمان نیست
خواستار ترس شدیم
ترسی که به زندگی خود راه دادیم
تا مارا در عذابی که میکشیم رهنمایی کند
آن لحظه با خود میگفتیم که شاید ترسمان جبران شود
با این حال باز ترسیدیم
تا کسی مارا قضاوت کند
مهم بود صحبت و حرف و اندرز های مردم
و باعث شد که دوباره بترسیم
آنقدر ترسیدیم که حتی زندگی کردن را نفهمیدیم
با خود همیشه کلنجار میروم که ای مرد دگر چیزی نیست
که تورا بترساند ولی همان موقع باز ترسیدم
ز قدیم به ما یاد داده اند که زندگی دو روز است
یک روز برای تو و دگر روز بر ضرر تو
من که این دو روزم سپری شد و در این دوروز نیز ترسیدم
آنقدر ترسیدم که قلبم به عذاب آمد
چند شب پیش داشتم با قلبم صحبت میکردم
قلبم میگفت : نترس! مگر چه شده؟
و با این حال پس از شنیدن صدای...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[علی خسروشاهی]

آن زمان که داشتیم فکر میکردیم
که چگونه ترس را در زندگی خود راه دادیم
باید به فکر سادگیمان میبودیم
آنقدر ساده بودیم که با یک اشاره دوست میشدیم.
آنقدر ساده بودیم که با یک اشاره دوست داشتنی میشدیم.
در دو روز زندگی هم آنقدر ساده بودیم که باعث آن بود که زندگی کردن را نفهمیم!
حتی به سادگی از نوشیدن طعم لعل سرخ یارمان جاماندیم !
آنقدر ساده بودیم که اشک هایمان بجای یارمان همدممان شدند .!
آنقدر ساده بودیم که با یک اشاره عاشق شدیم
و آنقدر ساده خواهیم بود که با یک اشاره خواهیم مرد!