#اَشوزوشت (Ašō.zušta) یا مُرغ بَهمَن نام جغد افسانه‌ای در #اسطوره‌های_ایرانی است که ناخن می‌خورد.در اسطوره‌های ایرانی، #اشوزوشت را خدایگان آفریده‌اند تا در مقابل #اهریمن قرار گیرد. او کتاب میداند و هنگامی که گفتارهای کتاب مقدس را برمی‌خواند دیوها به ترس می‌افتند.
در «صددر» آمده: «خدایگان به افزونی مرغی بیافریده است که او را « #آشوزوشت » خوانند و «بهمن‌مرغ» نیز خوانند.
وردی که باید از سوی دینداران خوانده شود اینست:
«ای مرغ #اشوزوشت! از این ناخن‌ها به تو آگاهی می‌دهم و آن‌ها را ویژةٔ تو...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
در اساطیر آریایی بعضا شاهد باور به حیوانات معینی هستیم که به صورت خاصه آفریده و تقدیس شده ی ایزدان و هورمزد بوده و از جایگاه والایی در دیانت زرتشتی برخوردارند. #اشوزوشت یا بهمن مرغ نام جغد سپید مقدسی است که آفریده ی خاص اهورا تلقی میشود.
آریاییان باستان ناخن انگشتان را بخشی از پلیدی وجود و پدید آمده توسط اهریمن میدانستند.اما ناخن های کوتاه شده غذای #اشوزوشت شمرده میشد یا به تعبیری سلاحی برای وی که از آنان برای دور کردن اهریمن استفاده کند.
اشوزوشت مرغی هوشیار است و کتاب میداند و اوستا را از بر میخواند. آواز اوستای این مرغ در شب باعث وحشت و فرار اهریمنان است تا صبح روشن دوباره بدمد و به همین منظر مورد توجه در بسیاری متون دینی است که به...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
