باکتری‌ها آرکی ‌باکتری های تک سلولی

[جآنا]

«آرکئا» (Archaea)، آرکی ‌باکتری‌ها یا باکتری‌های باستانی موجودات ریز تک‌یاخته‌ای هستند. انواع هیدروترمال گرما و سولفید هیدروژن آزاد می‌کنند و اکستریموفیل‌ها (Extremophile) به گروهی از ارگانیسم‌ها گفته می‌شود که با مکانیسم‌های خاص و تکامل‌یافته خود بتوانند در محیط‌های خشن و شدید فیزیکی یا شیمیایی زنده بمانند. آرکی‌ها از لحاظ ظاهری به طور کلی شبیه باکتری‌ها هستند، از این رو طبقه‌بندی اصلی آن‌ها در باکتری‌ها است اما تفاوت‌های مولکولی قابل توجهی در ساختار غشا و RNA ریبوزومی دارند.

 

[جآنا]

با تعیین توالی RNA ریبوزومی، مشخص شد که آرکی‌ها به احتمال زیاد از باکتری‌ها جدا شده و پیش ماده یوکاریوت‌های مدرن هستند و در واقع از نظر فیلوژنتیک بیشتر به یوکاریوت‌ها مربوط می‌شوند. همان‌طور که از نام آن‌ها پیداست، «Archea» از کلمه یونانی «archaios» به معنی اصلی، باستان یا بدوی گرفته شده است. برخی از آرکی‌ها در محیط‌هایی با بدترین شرایط روی زمین زندگی می‌کنند و اعتقاد بر این است که به نوعی شرایط اولیه و سخت را تقلید می‌کنند. نمونه‌هایی از اکستریموفیل‌ها به شرح زیر هستند:

 

[جآنا]

• «ترموفیل‌ها» (Thermophile): دمای مطلوب برای رشد آن‌ها 50 درجه تا 110 درجه سانتی‌گراد است و شامل جنس‌های Pyrobaculum ،Pyrodictium ،Pyrococcus ،Thermus aquaticus و Melanopyrus هستند.
• «سرمادوستان» (Psychrophile): دمای مطلوب رشد آن‌ها کمتر از 15 درجه سانتی‌گراد است از جمله جنس‌های Methanogenium و Halorubrum.
• «آلکالیفیل‌ها (Alkaliphile): اسیدیته یا pH مناسب برای رشد مطلوب آن‌ها بیشتر از 8 یعنی محیط قلیایی است. از جمله آلکافیل‌ها می‌توان به جنس‌ Natronomonas اشاره نمود.
• «اسیدوفیل‌ها» (Acidophile): میزان pH بهینه رشد اسید دوستان کمتر از 3 است، از جمله جنس‌های Sulfolobus و Picrophilus.
• «پیزوفیل‌ها» (Piezophile): یا باروفیل‌ها، فشار زیاد تا...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[جآنا]

«متانوژن‌ها» (Metanogen)، زیرمجموعه قابل توجهی از آرکی‌ها و شامل بسیاری از انواع اکستریموفیل‌ها هستند اما در محیط‌های تالابی و همچنین روده بزرگ حیوانات نشخوارکننده وجود دارند. متانوژن‌ها طی فرآیندی با استفاده از هیدروژن برای کاهش دی‌اکسید‌کربن به متان، انرژی را به شکل قابل استفاده آدنوزین تری فسفات آزاد می‌کند. آن‌ها تنها موجودات شناخته شده‌ای هستند که قادر به تولید متان هستند.

تحت شرایط استرس‌زای محیطی که باعث آسیب DNA می‌شود، برخی از گونه‌های باستان جمع می شوند و DNA را بین سلول‌ها منتقل می‌کنند. به نظر می‌رسد عملکرد این انتقال، جایگزینی اطلاعات توالی DNA آسیب دیده در سلول گیرنده با اطلاعات توالی آسیب ندیده از سلول دهنده است.