کنترل بیماری های ویروسی

ســـحرپــروانـہ · 2018-07-05T08:02:31+00:00

به علت تنوع ویروس ها، بیماری زایی و همه گیر شناسی آنها امکان تجویز یک راه حل واحد به منظور پیشگیری از بروز عفونت های ویروسی وجود ندارد. مؤثرترین راهی که برای جلوگیری از بیماری های ویروسی وجود دارد ایمنی زدایی است و راههای دیگری نیز مانند کنترل ناقلین، اتخاذ روش های بهداشتی ، مواد ضدویروسی مؤثر هستند. واکسن های ویروسی یا حاوی ذرات غیرفعال و بررسی هستند و یا این که از ذرات ویروسی فعال تخفیف حدت یاخته تشکیل شده اند. ایمن زایی : عبارت است از ایجاد مقاومت در میزبان (انسان یا حیوان) با استفاده از واکسن ها و یا مواد حاوی آنتی بادی ها در برابر بیماری های ویروسی که خود دو نوع است ... – ایمن زایی فعال : با تجویز فرآورده های ویروس مورد نظر بدن میزبان را به تولید آنتی بادی های مورد نیاز خود تحـریـ*ک می کنند. الف) فرآورده های ویروسی که دارای ویروس فعال حدت تخفیف یاخته هستند می توانند در بدن میزبان اصلی خود به طور محدود و تکثیر نمایند و باعث تحـریـ*ک سیستم ایمنی میزبان و راه افتادن پاسخ های ایمنی شده و باعث پیدایش ایمنی طولانی مدت شوند اما همواره احتمال بازگشت ویروس موجود در واکسن به شکل بیماری زای آن وجود دارد که باید کنترل شود. ب) فرآورده های ویروسی که با استفاده از مواد شیمیایی و یا روش های فیزیکی غیرفعال شده اند یا حاوی ذرات ویروس کامل هستند و یا برخی از ترکیبات ویروس را در خود جای دادند. مصرف آنها خطر بازگشت ویروس به حالت حاد را ندارد ولی قادر به راه اندازی ایمنی دراز مدت نیستند و باید چند بار و هر بار به مقدار زیاد تزریق شوند. آنتی بادی های ضدویروسی که با واکسیناسیون تولید می شوند شامل IgA,IgM که بیشتر در ترشحات دستگاه تنفس و دستگاه گوارش دیده می شوند و IgG که در خون وجود دارد – واکسیناسیون همچنین باعث تحـریـ*ک لمفوسیت های T می شود که نتیجه آن راه افتادن پاسخ ایمنی با واسطه یاخته است. واکنش های بعد از واکسیناسیون : علائمی که به دنبال تزریق واکسن های فعال به وجود می آیند بیشترشبیه بخشی از علائم بیماری طبیعی است که دیرتر ظاهر می شود و واکنش های در برابر تزریق واکسن های ویروسی غیرفعال به صورت پاسخی در برابر یک پروتئین بیگانه بروز می کند که با ایجاد تورم و حساسیت در محل تزریق واکسن همراه است و 48 ساعت بعد به وجود می آیند. علائم عمومی :تب ، بی حالی و درد عضلات 2 – ایمن زایی غیرفعال : در این نوع ابتدا آنتی بادی های مورد نظر را در بدن میزبان دیگری تزریق نموده بعد آنها را خالص کرده و به بدن میزبان مورد نظر تزریق می کنند و زمانی به کار می رود که یا فرصتی برای واکسیناسیون نیست یا این که واکسن مناسبی برای ویروس مورد نظر موجود نیست. برای ایجاد این نوع ایمنی از تزریق ایمونوگلوبولین ها استفاده می شود. از ایمونوگلوبولین های تأیید شده برای ایجاد ایمنی غیرفعال می توان نمونه های زیر را نام برد. ایمونوگلوبین Ig : جهت جبران کمبود ایمونوگلوبین مادرزادی ، پیشگیری یا تخفیف سرخک، جلوگیری از بیماری هپاتیت A ایمونوگلوبین انسانی ضدهاری : در کسانی که در معرض ویروس قرار گرفته اند. ایمونوگلوبین انسانی ضدهپاتیت ویروسی B : در کسانی کهدر معرض ویروس قرار گرفته اند و نوزادان در معرض خطر آلودگی ایمونوگلوبین واکسینیا: در درمان واکسیناسیون پیش رونده ایمونوگلوبین ویروس سیتولگال : در افرادی که پیوند کلیه دریافت می کنند. بهداشت و کنترل ناقل ها : یکی از راه های پیش گیری، جلوگیری از ورود ویروس به بدن با رعایت کردن نکات بهداشتی است همچنین کنترل ویروس ها از طریق مبارزه با ناقلینی چون سگ ها، روباه، خفاش ، گرگ ، شغال و مبارزه با بندپایان ناقل از طریق خشک کردن برکه ها، باتلاق ها و یا به کارگرفتن مواد حشره کش.

ســـحرپــروانـہ

مدیر بازنشسته

سطح

5/7/18

نویسنده موضوع
#1

به علت تنوع ویروس ها، بیماری زایی و همه گیر شناسی آنها امکان تجویز یک راه حل واحد به منظور پیشگیری از بروز عفونت های ویروسی وجود ندارد. مؤثرترین راهی که برای جلوگیری از بیماری های ویروسی وجود دارد ایمنی زدایی است و راههای دیگری نیز مانند کنترل ناقلین، اتخاذ روش های بهداشتی ، مواد ضدویروسی مؤثر هستند.
واکسن های ویروسی یا حاوی ذرات غیرفعال و بررسی هستند و یا این که از ذرات ویروسی فعال تخفیف حدت یاخته تشکیل شده اند.

ایمن زایی :

عبارت است از ایجاد مقاومت در میزبان (انسان یا حیوان) با استفاده از واکسن ها و یا مواد حاوی آنتی بادی ها در برابر بیماری های ویروسی که خود دو نوع است ...

– ایمن زایی فعال :

با تجویز فرآورده های...