داروشناسی معرفی داروی آزاتیوپرین

[Ro_gii]

آزاتیوپرین به عنوان داروی کمکی برای جلوگیری از رد پیوند کلیه، کبد و لوزالمعده مصرف می شود. این دارو به روماتیسم های فعال و حاد که به داروهای پمفیگوس، سیروز صفراوی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک و گلومرولونفریت به کار می رود.

 

[Ro_gii]

مکانیسم اثر آزاتیوپرین

آزاتیوپرین به عنوان آنتاگونیست متابولیسم پورین باعث مهار ساخت RNA,DNA و پروتئین ها، کاهش تعداد لنفوسیت های T و تضعیف فعالیت سیستم ایمنی(سلولی و هومورال) می شود. همچنین این دارو ممکن است در تقسیم میتوز دخالت نماید.

 

[Ro_gii]

فارماکوکینتیک

این دارو از دستگاه گوارش به خوبی جذب می گردد. متابولیسم آن کبدی و در درجه دوم کلیوی است.

 

[Ro_gii]

مواردمنع مصرف آزاتیوپرین

در صورت حساسیت به آزاتیوپرین، و بارداری(فقط در درمان روماتیسم) نباید مصرف شود.

 

[Ro_gii]

هشدارها

1- شمارش کامل سلولهای خونی در طی ماه اول هفته ایمنوگلوبولین ها یکبار و در ماه دوم و سوم دوبار در ماه و سپس هر ماه یک بار انجام شود. در صورت کاهش سریع یا مداوم گلبولهای سفید، مقدار دارو را فوراً باید کاهش داد.

2- در درمان جلوگیری از رد پیوند کلیه، احتمال بروز عفونت شدید و کشنده(60-30 برابر)افزایش می یابد. در صورت بروز، عفونت باید به سرعت درمان شود و کاهش مقدار مصرف آزاتیوپرین نیز در نظر گرفته شود.

3- کاهش فعالیت سیستم ایمنی با آزاتیوپرین احتمال بروز سرطان را افزایش می دهد. این دارو فقط باید توسط پزشک متخصص و مجرب تجویز شود.

4- این دارو دارای اثرات جهش زائی و سرطان زائی می باشد و مصرف آن به عنوان داروی کاهنده سیستم ایمنی در زنان باردار توصیه نمی شود.

 

[Ro_gii]

عوارض جانبی آزاتیوپرین

عوارض احتمالی این دارو شامل کم اشتهایی، تهوع و استفراغ، تب و لرز، واکنشهای حساسیتی، ریزش مو، تضعیف مغز استخوان، کمبود گویچه های سفید، خستگی و ضعف غیر عادی ناشی از کمخونی مگالوبلاستیک و افزایش بروز عفونت می باشد.

 

[Ro_gii]

تداخل داروئی آزاتیوپرین

مصرف همزمان با آلوپورینول به دلیل وقفه آنزیم گزانتین اکسیداز ممکن است سمیت آزتیوپرین را افزایش دهد. استفاده از داروهای کاهنده فعالیت مغز استخوان و پرتودرمانی و داروهای سایتوتوکسیک می تواند منجر به ایجاد عفونت یا سرطان گردد. مصرف همزمان این دارو با واکسن های ویروسی موجب کاهش پاسخ ایمنی و مصونیت ناقص می شود. این دارو باعث افزایش عوارض جانبی واکسنهای ویروسی زنده نیز می شود. مصرف همزمان این دارو با وارفارین باعث کاهش فعالیت وارفارین می گردد.

 

[Ro_gii]

نکات قابل توصیه آزاتیوپرین

1. در صورت بیماری فعال ویروسی(آبله مرغان و هرپس)، اختلال کبدی، عفونت، پانکراتیت، نارسایی کلیوی و نقص شدید گزانتین اکسیداز، این دارو باید با احتیاط مصرف شود.
2. بین واکسیناسیون و تجویز این دارو فاصله زمانی 12-6 ماه باید رعایت شود.

 

[Ro_gii]

مقدار مصرف آزاتیوپرین

جلوگیری از رد پیوند:
خوراکی: ابتدا 3-1 روز قبل عمل جراحیmg/kg5-3 و یا mg/m² 120 از سطح بدن به صورت خوراکی تجویز شود. مقدار مصرف نگهدارنده خوراکی نیز mg/kg3-1 و یاmg/m² 45 می باشد.
تزریقی: قبل، هنگام یا بلافاصله بعد از عمل جراحی mg/kg/day5-3 داخل وریدی تزریق شود. سپس مقدار مصرف بایستی طوری تعدیل گردد تا بدون ایجاد سمیت، حفظ پیوند تضمین شود. مقدار نگهدارنده تزریقیmg/kg/day3-1 می باشد.
درمان لوپوس اریتماتوز، روماتوئید آرتریت، هپاتیت مزمن فعال، بیماریهای التهابی روده، درماتومیوزیتیس،میاستنی گراو، سندرم نفروتیک، پمفیگوس، سیروز صفراوی، لوپوز اریتماتوز سیستمیک و گلومرولونفریت:mg/kg/day1 به صورت خوراکی تجویز می شود و طی 8-6 هفته به مقدار mg/kg/day2/5 افزایش یابد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.