شعرکده شاملو چه می‌گوید؟

[SETAYESH.MO]

مگذار دیگران نام تو را بدانند …
همین زلال بی‌کران چشمانت
برای پچ پچ هزار ساله آنان کافیست!

 

[SETAYESH.MO]

قصه نیستم که بگویی
نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی
یا چیزی چنان که بدانی

من درد مشترکم ….
مرا فریاد کن !

 

[SETAYESH.MO]

میان خورشیدهای همیشه
زیبایی تو لنگریست

خورشیدی که از سپیده‌دم
همه ستارگان بی‌نیازم می کند.

 

[SETAYESH.MO]

آی عشق
آی عشق!
رنگ آشنایت پیدا نیست..

 

[SETAYESH.MO]

و حسرتی

نه

این برف را دیگر

سر بازایستادن نیست،

برفی که بر ابرو و موی ما می‌نشیند

تا در آستانه آیینه چنان در خویش نظر کنیم

که به وحشت

از بلند فریادوار گُداری

به اعماق مغاک

نظر بردوزی

 

[SETAYESH.MO]

و عشق
اگر با حضور
همین روزمرگی ها
عشق بماند !
عشق است…

 

[SETAYESH.MO]

من برای آنکه چیزی از خود
‏به تو بفهمانم
‏جز چشمهایم ‏چیزی ندارم…

 

[SETAYESH.MO]

و چشمانت با من گفتند
که فردا
روز دیگریست

 

[SETAYESH.MO]

سلاخی می‌گريست…

سلاخی

می‌گريست

به قناری کوچکی

دل باخته بود

 

[SETAYESH.MO]

از تو حرف می‌زنم
چنان نوبرانه می‌شوم؛
که بهار هم
دهانش آب می‌افتد …!