جیمز آرتور بالدوین (James Arthur Baldwin) (زادهٔ ۲ اوت ۱۹۲۴ در نیویورک — درگذشتهٔ ۱ دسامبر ۱۹۸۷ در سن-پل-دو-ونس، فرانسه)، رماننویس، مقالهنویس و نمایشنامهنویس آمریکایی بود که برای علاقه و فصاحتش در موضوع نژاد در آمریکا، به چهرهای مهم در آمریکا و اروپای غربی در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی تبدیل شد. جیمز بالدوین، در گتوی سیاهپوستان هارلم نیویورک و در فقر بزرگ شد. او، نه خواهر و برادر کوچکتر از خود داشت. از ۱۴ تا ۱۶ سالگی، در ساعات پس از مدرسه، به عنوان کشیش در کلیسایی کوچک به فعالیت میپرداخت. بالدوین بعدها در نخستین رمانش برو به کوهها بگویش (۱۹۵۳) و در نمایشنامهای به نام کنج استجابت دربارهٔ آن دوران نوشت.
پس از پایان دبیرستان مدتی به انجام کارهایی با درآمد پایین پرداخت. او در آن زمان به خودآموزی و آموختن ادبیات در محله گرینویچ ویلج نیویورک نیز مشغول بود. در ۱۹۴۸ آمریکا را به مدت هشت سال ترک کرد و به پاریس رفت. اتاق جووانی (۱۹۵۶) دومین رمان او بود که داستانش با موضوعی همجنسگرایانه دربارهٔ مرد آمریکایی سفیدپوستی و عشق همزمان او به یک زن و یک مرد در پاریس است. او بین این دو رمان مجموعهای از مقالههایش را با عنوان یادداشتهای پسری بومی (۱۹۵۵) منتشر کرد.
بالدوین در ۱۹۵۷ به آمریکا بازگشت و به فعالیت در زمینه حقوق مدنی پرداخت که در آن زمان جامعه را درگیر کرده بود. وی کتاب هیچکس نام من را نمیداند (۱۹۶۱) را منتشر کرد که مجموعهای از مقالههای او دربارهٔ روابط سیاه و سفید بود. در سال...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.