- ارسالی‌ها
- 551
- پسندها
- 5,197
- امتیازها
- 21,973
- مدال‌ها
- 13
- نویسنده موضوع
- #1
ابوزید احمد بن سهل بلخی (در حدود ۳۲۲ قمری) جغرافی‌دان، ریاضی‌دان و متکلم و فیلسوف در قرن‌های سوم و چهارم هجری بوده و از پیروان فرقهٔ امامیه بوده‌است. وی در اوایل جوانی (زیر بیست سالگی) محضر کندی را درک کرده‌است و در علوم گوناگون دست داشته و در مباحث روش فیلسوفانه پیش گرفته بود. تألیفات او در فلسفه بیشتر به بحث کلامی اختصاص داشت و اهمیت او بیشتر در این است که حکمت و شریعت را جمع و آن دو را به یکدیگر نزدیک کرده بود.
ابوزید بلخی را جاحظ خراسان و بلکه برتر از او دانسته‌اند و به روایت ابوحیان توحیدی، که ابوزید را سید مشرقیان در انواع حکمت شمرده‌است، او معتقد به هماهنگی بین فلسفه و شریعت بوده‌است و به دستور امیر خراسان شریعت را شفیع فلسفه...
ابوزید بلخی را جاحظ خراسان و بلکه برتر از او دانسته‌اند و به روایت ابوحیان توحیدی، که ابوزید را سید مشرقیان در انواع حکمت شمرده‌است، او معتقد به هماهنگی بین فلسفه و شریعت بوده‌است و به دستور امیر خراسان شریعت را شفیع فلسفه...
آخرین ویرایش
