- تاریخ ثبت‌نام
- 6/1/22
- ارسالی‌ها
- 11,917
- پسندها
- 44,491
- امتیازها
- 96,903
- مدال‌ها
- 145
سطح
39
- نویسنده موضوع
- مدیرکل
- #1
حس‌آمیزی (به انگلیسی: Synesthesia) در آرایه‌های ادبی، آمیختن دو یا چند حس است در کلام؛ به گونه‌ای که ایجاد موسیقی معنوی به تأثیر سخن بیفزاید. عبارت‌هایی چون «خبر تلخ»، «قیافه بانمک» نمونه‌هایی از حس‌آمیزی در ادبیات عامیانه است که در آن‌ها حس شنوایی و حس بینایی با حس چشایی آمیخته شده‌است. نقطه اوج حس‌آمیزی در شعر فارسی، اشعار بیدل دهلوی و صائب تبریزی و سهراب سپهری است.
این بیت از بیدل از نمونه‌های حس‌آمیزی است.
شمع روشن می‌توان کرد از صدای عندلیب رنگ‌ها خفته‌است اینک در نوای عندلیب
در این بیت حافظ از شنیدن برای حس بویایی استفاده می‌کند:
بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد
یا در این بیت حافظ به‌جای استفاده از شنیدن صدای عشق آن را...
این بیت از بیدل از نمونه‌های حس‌آمیزی است.
شمع روشن می‌توان کرد از صدای عندلیب رنگ‌ها خفته‌است اینک در نوای عندلیب
در این بیت حافظ از شنیدن برای حس بویایی استفاده می‌کند:
بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد
یا در این بیت حافظ به‌جای استفاده از شنیدن صدای عشق آن را...
