- ارسالی‌ها
- 3,290
- پسندها
- 13,419
- امتیازها
- 45,473
- مدال‌ها
- 26
- نویسنده موضوع
- #1
در آن عصر پرشور، تعداد درام‌نویسان به اندازه‌ی شاعران بود. تا این زمان، همچنان که در انگلستان مرسوم بود، صحنه را بی‌مطالعه می‌ساختند و بازیگران تهی‌دست در شهرها گردش می‌کردند. دستگاه تفتیش افکار که می‌خواست از ه*رز کمدی‌های آن‌ها بکاهد، همه‌ی نمایش‌نامه‌ها را ممنوع کرده بود. هنگامی که مادرید به پایتختی انتخاب شد، دو گروه از بازیگران از پادشاه اجازه گرفتند که برای همیشه در این شهر باقی بمانند. پس از این جریان، کلیسا از مخالفت خود با آن‌ها دست برداشت و دو تماشاخانه به نام‌های «تماشاخانه‌ی صلیب» و «تماشاخانه‌ی انضباط» ساخته شدند. این دو نام به‌خوبی مشخصه‌ی وفاداری و قدرت اسپانیاست. تا سال ۱۶۰۲ نیز تماشاخانه‌هایی در والانس، سویل، بارسلون، گرانادا، تولدو و والیادولیذ تاسیس یافتند. در سال...
