زندگینامه فدریکو فلینی

[FARNIA]

فدریکو فلینی (ایتالیایی: Federico Fellini؛ زاده ۲۰ ژانویه ۱۹۲۰ – درگذشته ۳۱ اکتبر ۱۹۹۳) فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان فیلم ایتالیایی بود.[۱] وی یکی از نامداران سینمای ایتالیا است که برای شیوهٔ ویژه‌اش در آمیزش انگاره‌های رویاگون و فراهنگام بارز شده‌است. ارجمندترین فیلم او، هشت و نیم با بازی مارچلو ماسترویانی است. هشت و نیم برنده دو جایزه اسکار جایزه اسکار بهترین فیلم (غیر انگلیسی زبان) و جایزه اسکار بهترین طراحی لباس (برای فیلم‌های سیاه‌وسفید) در سال ۱۹۶۳ شد.

​

زندگی:
فدریکو فلینی در سال ۱۹۲۰ در خانواده‌ای متوسط در ریمینی زاده شد. پدرش، اوربانو فلینی، فروشندهٔ دوره‌گرد و کلی‌فروش بود و مادرش، آیدا باربیانی، زنی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[FARNIA]

فیلم‌های سبک ویژه:
پس از فیلم کوتاه «بنگاه زناشویی» در سال ۱۹۵۳، فلینی فیلم جاده را در ۱۹۵۴ کارگردانی نمود که ستایش جهانی را برای او، به عنوان یکی از برترین کارگردان‌های سال‌های پس از جنگ دوم جهانی به ارمغان آورد و جایزهٔ اسکار را برای بهترین فیلم غیر آمریکایی دریافت نمود. این فیلم بیاد ماندنی و تکان‌دهنده، داستان دختر جوان پاک و ساده‌ای (جولیتا ماسینا) را روایت می‌کند که از سوی خانواده‌اش به گروهی از مردان نیرومند درشت‌خوی بازیگر سیرک فروخته می‌شود. این فیلم با به‌کارگیری صحنه‌های سوررئال از سبک نئورئالیسم فاصله می‌گیرد. «جاده» در سبک نمادین فلینی پیام‌آور رهسپاری دو دلباختهٔ همراه و ناهموار به سوی رستاخیزشان بود. موسیقی متن فیلم را نینو روتا ساخته‌است که بر اثرگذاری این فیلم نقش مؤثری...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[FARNIA]

فیلم‌های افت:
پس از «بیاد می‌آرم»، فیلم‌های فلینی آن تازگی و طراوت پیشین را نداشت. منتقدان، فیلم‌های او را به خود شیفته و سرد می‌یافتند و چنین می‌نمود که او دیگر چیزی برای گفتن نداشت. «کازانوای فلینی»، ساخته شده در ۱۹۷۶، نمونهٔ بارزی از این رده بود. اگرچه فیلم بعدی او، «و کشتی به راهش ادامه می‌دهد»، ساخته شده در ۱۹۸۴ نیز همین کمبود را نشان می‌داد، با این همه هنوز یادمان شیفتگی او برای آفرینش هم‌آغوشی‌هایی پرچاشنی و رنگ‌آمیز برجای مانده بود. جینجر و فرد در ۱۹۸۶ با بازی ماسترویانی و مسینا در انگارهٔ دو رقاص پیر به همین گونه با خرده‌گیری رویاروی شد.
او در ۱۹۸۷ فیلم مصاحبه را چون کارنامهٔ هنری خویش به فیلم آورد. «مصاحبه» فیلمی در درون فیلم بود که یادآور کارهای گذشته او بود. در همان هنگام که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.