خط خط(نوشتار)

[Roshanak_QW]

خَط، دبیره یا زبان‌نگاره یا سامانه نوشتاری، هنر یا وسیله‌ای برای ثبت و نوشتن اندیشه‌ها با استفاده از نشانه‌ها است که به چشم آشنا باشد و دیده شود. جاحظ می‌گوید: خط، زبان دست و حافظ آثار… است.[۱]
در واقع، بشر از زمانی که خواست آنچه را می‌اندیشد نقش کند، به جهان خط و نگارش، گام نهاد.[۲][۳] امروزه خط لاتین پر استفاده‌ترین و شناخته شده‌ترین خط در جهان است.[۴]

 

[Roshanak_QW]

جهت نگارش


جهت‌های نگارشی که در جهان استفاده می‌شود
از چپ به راست: لاتین، سیریلیک، یونانی، گرجی، ارمنی و اتیوپیایی و همچنین مصری، سانسکریت و اسلاوی

از راست به چپ: عربی، عبری، کلدانی، آسوری

از بالا به پایین: چینی و ژاپنی سطور از بالا به پایین و حروف از راست به چپ

از پایین به بالا: مکزیکی

لازم به یادآوری هست که کهن‌ترین نوشته‌ها معمولاً از «راست به چپ» و سپس از «چپ به راست» نوشته شده‌است. حتی درآغاز نوعی روش شیارگونه نیز متداول بوده‌است.[۳] در یونان قدیم، نوعی نگارش بوده که ابتدا از راست به چپ می‌نوشتند و چون به انتهای سطر می‌رسیدند از چپ به‌راست می‌نوشتند و باهمین ترتیب تا آخر پیش می‌رفتند.[۲]

 

[Roshanak_QW]

تاریخ خط

مقالهٔ اصلی: تاریخ نگارش
در قدیم یک سلسله و علایمی وجود داشت که تا حدی به حفظ خاطره‌ها و اموری که باید حفظ شوند، کمک می‌کرد، نظیر: چوب‌خط‌های کوچک آلمانی‌های قدیم یا ریسمان‌های گره‌خوردهٔ مردمان پرو از زمان اینکاها یا گردن بندهای صدفی قوم ایروکوا به نام وامپون و بالاخره چوب‌خط‌های استرالیایی‌ها.

 

[Roshanak_QW]

بیشترین دبیره‌های مورداستفاده
دبیره‌هایی که امروزه مورد استفادهٔ مردم جهان، قرار دارند، عبارتند از:

لاتین: Latin (هفتاد درصد جمعیت جهان[۲۳])
سیریلیک: Кириллица
یونانی: Ελληνικά
گرجی: ქართული (شامل آسومتاورولی، نوسخوری و مخدرولی)
ارمنی: Հայերեն
چینی: 汉字
کانا (ژاپنی): 仮名 (شامل کانجی، هیراگانا و کاتاکانا)
هانگول (کره‌ای): 한글
عربی: العربیة
عبری: עברית
برهمایی (هندی): हिन्दी
گعز (اتیوپیایی): ግዕዝ
تهانا: ތާނަ
کانادایی

منبع ویکی پدیا