قانون قانون بیمه

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 1- بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می کند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد . متعهد را بیمه گر طرف تعهد را بیمه گذار وجهی را که بیمه گذار به بیمهگر می پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه می شود موضوع بیمه نامند .
​

منبع: بیمه ایران​

​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 2-عقد بیمه و شرایط آن باید به موجب سند کتبی باشد و سند مزبور موسوم به بیمه نامه خواهد بود.

​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 3-در بیمه نامه باید امور ذیل بطور صریح قید شود.

1. تاریخ انعقاد قرارداد
2. اسم بیمه گر و بیمه گذار
3. موضوع بیمه
4. حادثه یا خطری که عقد بیمه به مناسبت آن بعمل آمده است
5. ابتدا و انتهای بیمه
6. حق بیمه
7. میزان تعهد بیمه گر درصورت وقوع حادثه

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 4- موضوع بیمه ممکن است مال باشد اعم از عین یا منفعت یا هر حق مالی یا هر نوع مسوولیت حقوقی مشروط بر اینکه بیمهگذار نسبت به بقاء آنچه بیمه می دهد ذی نفع باشد و همچنین ممکن است بیمه برای حادثه یا خطری باشد که از وقوع آن بیمه گذار متضرر می گردد.

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 5-بیمه گذار ممکن است اصیل باشد یا به یکی از عناوین قانونی نمایندگی صاحب مال یا شخص ذینفع را داشته یا مسوولیت حفظ آن را از طرف صاحب مال داشته باشد.

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 6-هرکس بیمه می دهد بیمه متعلق به خود اوست مگر آنکه در بیمه نامه تصریح شده باشد که مربوط به دیگری است لیکن دربیمه حمل و نقل ممکن است بیمه نامه بدون ذکر اسم (‌بنام حامل )‌ تنظیم شود.

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 7-طلبکار می تواند مالی را که در نزد او وثیقه یا رهن است بیمه دهد دراین صورت هرگاه حادثه ای نسبت به مال مزوبور رخ دهد از خساراتی که بیمه گر باید بپردازد تا میزان آنچه را که بیمه گذار در تاریخ موقوع حادثه طلبکار است به شخص او و بقیه به صاحب مال تعلق خواهد گرفت.

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 9-در صورتی که مالی به کمتر از قیمت بیمه شده باشد نسبت به بقیه قیمت می توان آ"را بیمه نمود دراین صورت هریک از بیمهگران به نسبت مبلغی از مال که بیمه کرده است مسوول خواهد بود.

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 10-درصورتی که مالی به کمتر از قیمت واقعی بیمه شده باشد بیمه گر فقط به تناسب مبلغی که بیمه کرده است با قیمت واقعی مال مسوول خسارت خواهد بود.