تاریخ ایران مروانیان

[امیر احمد]

مروانیان

مروانیان (۹۸۳–۱۰۸۵م/۳۷۲–۴۷۸ق) نام دودمانی کردتبار بودند که در شمال میان‌رودان در حدود یک سده فرمانروایی داشتند.[۱][۲]

گسترهٔ فرمانروایی مروانیان
باذِکُرد،[۳] مؤسس این سلسله یکی از رؤسای طوایف کرد بود که در مرزهای ارمنستان و کردستان دژهایی بدست آورده بود. او از کاهش قدرت آل بویه در این منطقه، که پس از مرگ عضدالدوله پیش آمد، سود جست و دیاربکر را متصرف شد و موصل را برای زمانی به چنگ آورد و حتی بغداد را در سال ۳۷۲ق(۹۸۳م) مورد تهدید قرار داد.[۴]

برادرزاده‌اش حسن بن مروان پایه‌های قدرت سلسله را بر دو شهر میافارقین و آمد گذاشت و آن را استوار کرد، اما این در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[امیر احمد]

پادشاهان​

فرمانروا	سال فرمانروایی
باذِکُرد	(۹۸۳–۹۹۰)
حسن بن مروان	۳۸۰ق/۹۹۰م
ممهدالدوله أبو منصور سعید	۳۸۷ق/۹۹۷م
نصرالدوله أبونصر احمد (محمدبن مروان)	۴۰۱ق/۱۰۱۱م
نظام‌الدوله نصر	۴۵۳ق/۱۰۶۱م
منصور بن نصر	۴۷۲ق/۱۰۷۹م
چیرگی سلاجقه	۴۷۸ق/۱۰۸۵م

 

[امیر احمد]

توصیفات ناصرخسرو از شهرهای کردستان در دوره مروانیان​

ناصرخسرو در زمان نصرالدوله (چهرمین پادشاه سلسله) از آمد (دیاربکر) و چند شهر دیگر سلسله مروانیان بازدید می‌کند و از مشاهدات خود می‌نویسد.

 

[امیر احمد]

او در مورد سیستم آب‌رسانی و فاضلاب در میافارقین می‌نویسد:

"و دو جوی آب بزرگ می‌گردد در همه خانه‌ها یکی ظاهر استعمال را و دیگر تحت‌الارض پنهان که ثقل می‌برد و چاه‌ها پاک می‌گرداند."[۸]

ناصرخسرو از مسجد جامع شهر آمد با بیش از ۲۰۰ ستون می‌گوید:

"و مسجد جامع هم از این سنگ سیاه است چنان که از آن راست و محکم تر نتواند دید. و درمیان جامع دویست واند ستون سنگین برداشته‌اند هر ستونی یکپارچه سنگ و بر ستون‌ها طاق زده‌است همه از سنگ و بر سر طاق‌ها باز ستون‌ها زده‌است کوتاه تر از آن. و صفی دیگر طاق زده بر سر آن طاق‌های بزرگ. و همه بام‌های این مسجد به خر پشته پوشیده همه تجارت ونقارب و منقوش و مدهون کرده‌است. و اندر ساحت مسجد سنگی بزرگ نهاده‌است و حوضی سنگین مدور عظیم بزرگ بر سر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[امیر احمد]

زوال مروانیان و حملات سلجوقیان​

ابن مروان حمله قبایل بیابانگرد غز را به دیاربکر در ۴۳۳/۱۴۰۲–۱۴۰۱ را دفع کرد و طغرل سلجوقی خود تا ۴۴۸/۱۰۵۶ بدانجا پا نگذاشت و در آن سال ابن مروان اطاعت او را گردن نهاد و از این زمان به بعد مروانیان دیگر سلسله‌ای مستقل نبود. وقتی ابن‌مروان در۴۵۳/۱۰۶۱ درگذشت قلمروی او بین پسرانش نصر و سعید تقسیم شد، ولی دیگر قدرت مروانیان رو به زوال نهاده بود. با آنکه مروانیان آزاری به سلجوقیان نرسانده بودند، اما حرص و آز وزیر خلیفه، فخر الدوله بن جهیر (که قبلاً در خدمت ابن مروان بود) علیه آنها انگیخته شده بود. وی و پسرش عمید الدوله از ملکشاه اجازه گرفتند که با لشکر سلجوقیان بر قلمرو مروانیان بتازند و در۴۷۸/۱۰۸۵ پس از نبردی شدید بر آن نواحی غلبه یافتند و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.