جاناتان دمی با دنیای فیلم‌های خشن و دلهره‌آور غریبه نبود؛ او «Caged Heat» را در سال ۱۹۷۴ و «Crazy Mama» را در سال ۱۹۷۵ ساخت اما علاقه‌اش به آدم‌های غیرعادی و به‌اصطلاح «توسری‌خورها» خیلی زود و با ساخته‌شدن «(Citizens Band (۱۹۷۷» و «ملوین و هاوارد (۱۹۸۰)» پدیدار شد. با نگاهی گذرا به فیلم‌شناسی دمی، می‌توان گفت که کارنامه هنری‌اش به معنای واقعی کلمه «پراکنده» و «درهم‌ریخته» است؛ اما همه آثار او، (پروژه‌هایی پرهزینه باشند یا کم‌خرج، داستانی باشند یا مستند) بدون تردید «جاناتان دمی‌طور» هستند. آثار دمی مشخصه‌هایی دارند که امضای هنری او محسوب می‌شوند: اشتیاق شدیدش به برقراری عدالت اجتماعی، عشق به موسیقی و سخاوت روحش در امیدواری به پدید آمدن دنیایی...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
