تاریخ ایران ماهیت قضایی روابط خارجیان در دوره قاجار

[ستآیش]

خارجیان علاقه خاصی به نظام قضایی ایران داشتند؛ زیرا تا سال ۱۳۴۷ه.ق/ ۱۹۲۸م از حقوق ویژه کاپیتولاسیون استفاده می‌کردند. تا زمان انعقاد عهدنامه ترکمانچای بین ایران و روسیه در سال ۱۲۴۴ه.ق/ ۱۸۲۸م (که مبنای تعامل با ملل کامله‌الوداد را با سایر دولت‌هایی که با ایران رابطه داشتند تشکیل می‌داد) وضعیت حقوقی خارجیان (به‌ویژه اروپاییان) کاملا به عرف و عادت بستگی داشت.

در روزگار صفویه؛ افشاریه و زندیه اروپاییانی همچون انگلیسی‌ها، فرانسوی‌ها، هلندی‌ها،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ستآیش]

چنین نظامی در مورد مرافعات بین روس‌ها و اتباع خارجی دیگر در صورتی که طرفین دعوا به آن رضایت می‌دادند هم به‌کار گرفته می‌شد.

در دوره قاجار رسیدگی به امور قضایی جامعه به دو شکل انجام می شد :​

۱ – موضوعاتی که به تخلف از دستورات حکومتی(مثل نپرداختن مالیات یا شورش بر ضد حکومت مربوط می شد) در محکمه ای زیر نظر مأموران دولتی نظیر کلانتر یا مسئول نظمیه، مورد رسیدگی قرار می گرفت . به این محکمه ها «محاکم عرف» می گفتند.

۲ – مردم برای حل مشکلات خود در زمینه ی ارث، دعواهای خانوادگی و دیگر امور روزمره ی زندگی به علمای مذهبی مراجعه می کردند و تابع نظر آنها بودند.

به هرحال در مورد مرافعاتی که بین رعایای ایرانی و خارجی روی می‌داد، در این دعاوی باید برای تحقیق و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.