ابوالمؤید بلخی شاعر و نویسنده ایرانی سدهٔ ۴ ق در بلخ و دوران سامانیان است. اثر اصلی او
شاهنامه بزرگ مؤیدی است (به نثر) که
شاهنامهٔ بزرگ،
شاهنامهٔ مؤیدی و
شاهنامهٔ بوالمؤید نیز خوانده میشود. تقریباً تمام آثار وی از میان رفتهاست و اطلاع چندانی پیرامون زندگی وی در دست نیست.
تاریخ سیستان اثری به نام
کتاب گرشاسپ (
گرشاسپنامه) از وی نام میبرد که احتمالاً جزئی از شاهنامهٔ او بودهاست. همچنین است
اخبار نریمان.
وی نخستین کسی است که داستان یوسف و زلیخا را به نظم کشید. اگرچه از اشعار این منظومهٔ او چیزی باقی نمانده، در مقدمه آن چنین آمدهاست:
دو شاعر که این قصه را گفتهاند | | به هر جای معروف و... |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.