مباحث متفرقه دنیای شگفت‌انگیز «آلیس در سرزمین عجایب»

[Ghasedak.]

در میان داستان هایی که دگرگونی ها و تغییرِ شکل های ناگهانی و غیرمنتظره را روایت می کنند، شاید چندان تعجب‌برانگیز نیست که کتاب «آلیس در سرزمین عجایب» و دنباله‌ی آن، کتاب «درون آینه و آنچه آلیس آنجا دید»، در زمره‌ی آثاری قرار می گیرند که بیشترین اقتباس ها و تفسیرها از آن ها صورت گرفته است.

 

[Ghasedak.]

«آلیس» درون یک لانه‌ی خرگوش می افتد، یا از درون آینه‌ای می گذرد، و وارد جهان هایی می شود که هر چیزی در آن ها ممکن است، جایی که حتی درک از خویشتن نیز دگرگونی هایی می یابد: در این دنیا، یک نوشیدنی می تواند شما را کوچک، و یک قارچ می تواند شما را بزرگ کند؛ یک کودک ممکن است به خوک تبدیل، و دختری کوچک می تواند ملکه شود؛ گل ها و حیوانات و کارت های بازی، همگی صحبت می کنند و منطق و درکِ قبلی ما از واقعیت در آن جایی ندارد.

«آلیس» در سراشیبی لب آب، کنار خواهرش نشسته بود و کم‌کم داشت از بیکاری خسته می شد. یکی دو بار، نگاهی به کتابی که خواهرش می خواند، انداخته بود اما آن کتاب نه عکسی داشت و نه گفت‌وشنودی و «آلیس» فکر کرد: «کتابی که نه عکس دارد و نه گفت‌وشنودی، به چه درد می خورد؟» پس...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

با همه‌ی این ویژگی ها، شاید واقعا غافلگیرکننده نیست که بازسازیِ مخلوقاتِ شگفت‌انگیز و رویاگونه‌ی «لوییس کارول» و به تصویر کشیدن آن ها در قالب های جدید، همیشه برای هنرمندان جذاب و وسوسه‌کننده بوده است. کتاب «آلیس در سرزمین عجایب» که در سال 1866 منتشر شد، و همین‌طور دنباله‌ی موفق آن در سال 1871، منبع الهامِ نسل های پرتعدادی از هنرمندانی بوده که در قالب های هنری مختلف—از فیلم و تئاتر گرفته تا نقاشی، موسیقی و بازی ویدیویی—دست به خلق اثر زده‌اند.

«کِیت بِیلی»، مسئول موزه‌ای مختص به جهان «آلیس در سرزمین عجایب» در لندن بیان می کند: «نقطه‌ی شروع برپایی یک نمایشگاه، معمولا با «چرا» شکل می گیرد—چرا «آلیس» باعث برانگیختن این تعداد زیاد از واکنش های خلاقانه شده است؟ من با بررسی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

داستان «آلیس در سرزمین عجایب» زمانی شکل گرفت که «چارلز لاتویج دادسون»—با نام مستعار «لوییس کارول»—در یکی از روزهای تابستانیِ سال 1862، داستانی افسانه‌ای را به وجود آورد تا کودکی واقعی به نام «آلیس لیدِل» و خواهرانش را سرگرم کند. با این حال برای بسیاری از مخاطبین، نه «آلیس» و نه «سرزمین عجایب» محدود به دوران کودکی نیستند: از کالاهای تجاری گرفته تا نقل‌قول هایی که تفسیرهایی جدید از آن ها صورت می گیرد، و البته برخی آثار اقتباسی که مشخصا برای مخاطبین بزرگسال خلق شده است.

اما داستان «آلیس» از همان زمان نخستین انتشار نیز، مرزهای مرسومِ «ادبیات کودک» را در هم شکست، تا حدی که روزنامه‌ی The Nation بیان کرد این کتاب بیش از آن که برای کودکان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

داستان «کارول» در دهه های 1930 و 1940، به متنی بسیار مهم برای یک جنبش هنری جدید تبدیل شد. «سوررئالیست ها» که از تئوری های «زیگموند فروید» در مورد ناخودآگاه استفاده های زیادی می کردند، به روایت های رویاگونه و غیرمنطقیِ «کارول» نیز علاقه پیدا کرده بودند. حتی نقدی در «گاردین» در مورد اولین نمایشگاه سوررئالیستی در بریتانیا در سال 1936، از داستان «آلیس» برای توضیح نقاشی ها استفاده کرد: «اگر شخصی به نام «لوییس کارول» می تواند جهانی را خلق کند که در آن کرم های ابریشم قلیان می کشند، چرا افرادی مانند «ماکس ارنست» یا «خوان میرو» نباید بتوانند معادل چنین جهانی را در نقاشی پیدا کنند؟»

نقاشی های هنرمندانی همچون «ماکس ارنست»، «ادوارد بارا» و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.