- تاریخ ثبت‌نام
- 11/8/17
- ارسالی‌ها
- 2,802
- پسندها
- 9,591
- امتیازها
- 33,973
- مدال‌ها
- 30
سطح
19
- نویسنده موضوع
- #1
همیشه وقتی آدم می‌نویسد، درباره‌ی خود می‌نویسد. نوشتن به تناوب شگفت‌آور، دردناک، همراه با خودشیفتگی، شفابخش، فوق‌العاده، رهایی‌بخش، عمیقن غم‌افزا، الهام‌بخش، ملال‌آور، کسالت‌بار و حیات‌بخش است. من، با نوشتن، خود را زنده نگه می‌دارم و جان به در می‌برم. هر روز از نو. می‌نویسم تا این موقعیت باورنکردنی زنده بودن را کاملن و دقیقن درک و از آن تجلیل کنم. می‌نویسم تا معنا و هدفی بیایم. اگرچه در نهایت شاید هیچ معنایی وجود نداشته باشد. -دوریس دوریه
با هر سطری که درباره‌ی خود می‌نویسیم، یک قدم در شناخت دقیق‌تر جهان درونی‌مان پیش می‌رویم. نوشتن درباره‌ی خود باید همچون نردبانی باشد که از آن برای بازسازی شخصیت، نگرش‌ها، ارزش‌ها و باورهایمان، بالا می‌رویم. اما...
