نقد و بررسی بازی بررسی بازی | Conscript

[وانیا؛]

اگر جزو طرفداران سبک ترس و بقا هستید و خاطرات خوبی از اولین قسمت‌های رزیدنت اویل دارید، بازی Conscript، جدیدترین اثر شرکت Team17، می‌تواند شما را به همان دوران برده و ساعت‌ها سرگرم کند؛ البته این دفعه، به‌جای زامبی‌ها، باید با سربازهای آلمانی روبه‌رو شوید.

 

[وانیا؛]

اگر بازی Amnesia: The Bunker را تجربه کرده باشید، خیلی خوب می‌دانید که ترکیب جنگ جهانی و ژانر وحشت، می‌تواند مخوف‌ترین اتمسفر را خلق کند. اتمسفر جنگ جهانی، به‌خصوص جنگ جهانی اول، به‌قدری تاریک و افسرده است که حتی بدون وجود ژامبی‌ها یا نیروهای ماورایی هم می‌توان بازی‌های بی‌نهایت ترسناکی را خلق کرد.

حالا شرکت Team17 که معمولا بازی‌های بانمک و خنده‌داری مثل مجموعه Worms و Overcooked را منتشر کرده بود، بازی «سرباز وظیفه» (Conscript) را به سبک رزیدنت اویل یک عرضه کرده تا بتوانیم عنوان دیگری را به فهرست بازی‌های ترسناک در زمان جنگ جهانی اول اضافه کنیم.

 

[وانیا؛]

پیش از هر چیز جالب است بدانید که Conscript توسط یک نفر، یک توسعه‌دهنده استرالیایی، به نام «جردن موچی» ساخته شده است. ساخت Conscript بیش از ۶ سال از موچی زمان گرفته و او ادعا می‌کند که بهترین سال‌های جوانی‌اش را به‌صورت شبانه‌روزی به توسعه این بازی اختصاص داده و فشار کاری خیلی زیادی را به‌عنوان تیمی یک‌نفره تحمل کرده است.

 

[وانیا؛]

اما سبک ترس و بقا چند سالی است که حال‌وهوای دهه ۹۰ را به خودش گرفته است. در یکی دو سال اخیر، بازی‌های خیلی زیادی با الهام از روی اولین نسخه رزیدنت اویل منتشر شده‌اند که سعی کرده‌اند فرمول موفق آن را دوباره احیا کنند. برای مثال می‌توانیم به بازی‌های بی‌نهایت جذابی مثل Signalis و Crow Country اشاره کنیم. حالا Conscript هم با استفاده از همین فرمول موفق، آمده تا ما علاقه‌مندان به ژانر ترس و بقا را به جنگ جهانی اول ببرد.

بازی Conscript شما را در نقش یک سرباز فرانسوی قرار می‌دهد که در جریان نبرد «وردن» به‌دنبال برادرش می‌گردد و البته دراین‌میان سعی می‌کند که توسط نیروهای آلمان هم کشته نشود.

 

[وانیا؛]

کمتر از چند دقیقه نیاز دارید تا متوجه شوید که Conscript کاملا توسط یک خوره رزیدنت اویل، به‌خصوص رزیدنت اویل یک ساخته شده است. وقتی مقدمه بازی را تمام می‌کنید، وارد شبکه‌ای از سنگرها و تونل‌های نیروهای فرانسوی می‌شوید؛ جایی که باید حسابی بچرخید، آیتم‌های مختلف پیدا کنید و کم‌کم به اتاق‌های جدیدی وارد شوید. این بخش دقیقا همان حس گشت‌وگذار در کاخ «اسپنسر» را در رزیدنت اویل یک منتقل می‌کند. برای باز کردن صندوق‌ها باید مثل رزیدنت اویل از «کلیدهای کوچک» استفاده کنید و حتی برای ذخیره بازی هم باید دنبال جوهر بگردید!

 

[وانیا؛]

این بخش چیزی حدود دو سه ساعت طول می‌کشد و بعد از آن، وارد فضایی باز می‌شود که شما را یاد باغ رزیدنت اویل یک می‌اندازد. درنهایت، برای شروع بخش چهارم بازی، دوباره به تونل‌ها و سنگرهای فرانسوی برمی‌گردید؛ ولی با این تفاوت که این بار یک سری کلید جدید دارید و می‌توانید درهای بیشتری را باز کنید. حتی اسم کلیدها، نوع پازل‌ها و رویدادهای وسط بازی هم، امضای رزیدنت اویل را دارد. آن صندوق دوست‌داشتنی نامحدود هم برای نگه‌داشتن آیتم‌های اضافی وجود دارد.

 

[وانیا؛]

ظاهرا اینکه سازنده بازی در میان ارادت زیادش به رزیدنت اویل یک، کمی هم به اویل ۴ علاقه دارد؛ چراکه یک «فروشنده ناشناس» در سراسر بازی وجود دارد که به شما سلاح و مهمات فروخته و کمک می‌کند سلاح‌های خود را ارتقا دهید. البته به‌جای الماس، باید به او سیگار بدهید! حتی مثل قسمت‌های جدید رزیدنت اویل، می‌توانید مهمات مختلف را با هم ترکیب کنید و مهمات مختلف را بسازید. البته، بخش آخر بازی، ناگهان شما را به سایلنت هیل می‌برد؛ جایی که اتمسفری مه‌آلود و افسرده با در و دیواری پر از فلزات زنگ‌زده وجود دارد.

 

[وانیا؛]

البته از همه این الهام‌ها بگذریم، Conscript هویت خودش را هم دارد. گیم‌پلی و پازل‌های بازی به شکل هوشمندانه‌ای طراحی شده‌اند و سازنده بازی، مثل یک آشپز حرفه‌ای، تک‌تک بخش‌های این بازی را با عشق و علاقه ساخته است. به‌لطف نقشه مفید بازی، احساس سردرگمی کمی داشتم و واقعا بخشی از بازی نبود که روی تجربه کل بازی تاثیر منفی بگذارد. با اینکه در این بازی خبری از زامبی، سگ‌های زامبی‌شده و غول‌های عجیب و غریب نیست، ولی سربازهای آلمانی که با تبر، چاقو، سلاح گرم و حتی اسلحه آتش‌زا به سمتتان می‌آیند، چیزی کم از زامبی ندارند و به‌اندازه کافی استرس وارد می‌کنند.

 

[وانیا؛]

در طول بازی با سربازهای مختلفی مواجه می‌شوید که به‌دلیل فشار شدید عصبی، به فروپاشی روحی رسیده‌اند. البته می‌توانید با شلیک یک گلوله، آن‌ها را راحت کنید. در جریان بازی، بعضی وقت‌ها با کشتن سربازهای آلمانی، می‌توانید عکس خانواده آن‌ها را از جیبشان درآورده و با علم به این موضوع که دختری را یتیم یا همسری را بیوه کرده‌اید، عذاب وجدان بگیرید.

به‌عنوان یک سرباز نه‌چندان حرفه‌ای که با ترس و وحشت با سربازهای آلمانی مبارزه می‌کند، سیستم هدف‌گیری در Conscript نکته جالبی دارد. برخلاف سایر بازی‌های ترسناک که شخصیت اصلی، اسلحه خود مثل یک ربات و بدون کوچک‌ترین لرزشی می‌گیرد، در Conscript همیشه لرزش دست شدیدی دارید و یک جرعه از قمقه خود بنوشید تا بتوانید درست هدف بگیرید.

 

[وانیا؛]

از نظر بصری، Conscript گرافیکی پیکسلی، زیبا و فوق‌العاده نوستالژیک دارد. گرافیکی که انگار از دل دوران پلی استیشن یک درآمده است. خبر خوب اینکه این بازی تقریبا روی هر سیستمی اجرا می‌شود و حتی با یک پردازنده Core i3 نسل اول هم می‌توانید آن را با وضوح Full HD اجرا کنید. برای نصب بازی هم به کمتر از یک گیگابایت فضا نیاز دارید. Conscript هم مثل Crow Country یا حتی Lamentum نشان داد که با چنین گرافیکی هم می‌توان بازی‌های ترسناکی درست کرد که به‌اندازه عنوان‌های AAA و حتی بیشتر از آن‌ها، دلهره‌آور باشد. البته سیستم صداگذاری بازی هم که الهام زیادی از سایلنت هیل داشته، کمک زیادی به تولید این جو دلهره‌آور می‌کند.